Voormalige Huisje van Huizing.

Foto: Staatsbosbeheer/Bert Corté

Nadat voogd Jan Toxopeus in 1965 met pensioen ging, werd dhr. Huizing van Rijkswaterstaat in naam voogd van Rottum. Hij moest belangrijke strandvondsten melden aan de burgemeester van Warffum. De laatste jaren dat dhr. Toxopeus voogd op het eiland was, verbleef personeel van Rijkswaterstaat in bovenstaand houten zomerhuisje. Dhr. Huizing woonde eerst in de voogdwoning, ook wel de bungalow genoemd. Zo rond 1970 verhuisde het personeel van Rijkswaterstaat naar de bungalow en dhr. Huizing naar ‘zijn’ zomerhuis. Aanvankelijk mochten de vogelwachters van Staatsbosbeheer (vanaf 1977) in de bungalow logeren. Na een conflict was dit definitief afgelopen en werd een schaftkeet betrokken. Nadat het zomerhuis niet meer door Rijkswaterstaat in gebruik was, mochten de vogelwachters er intrek in nemen. In overleg met dhr. Klamer van Rijkswaterstaat werden de ramen lager ingebouwd zodat er meer zicht op het eiland was. Ik denk zo rond eind jaren ’90 werd op mijn verzoek een tegelpad naar het huis aangelegd. Het duin werd namelijk stuk gelopen door excursiedeelnemers. Het kleine groene huisje op de voorgrond is het toilet. Een bijzondere ervaring met warm weer.

Er was ooit electriciteit (220 volt) in het zomerhuis van een aggregaat in de schuren van Rijkswaterstaat, maar dat werkte al lang niet meer bij mijn aanstelling als boswachter in 1995. Electriciteit werd opgewekt door een zonnepaneel op het dak (12 volt). Het werd gebruikt voor verlichting, de mobilofoon en opladen portofoons waar je ook mee kon bellen via een zender van Staatsbosbeheer in het gemaal van Noordpolderzijl. Voor zover ik weet zit dat ding er nog. Ik ben er een paar jaren geleden eens op aangesproken door een medewerker van het Waterschap Noorderzijlvest. Aardige noot is dat half Groningen mee kon luisteren in de gesprekken, wat soms een lach opleverde. In 2000 werd het zomerhuis door Rijkswaterstaat gesloopt omdat men verwachte dat het spoedig in zee zou verdwijnen. Eenzelfde lot als de bungalow en schuren: verwijderd in 1998. Pas deze winter is het duin verdwenen waarop het huisje van Huizing heeft gestaan!