Drie weken geleden heeft Bert Corté de nieuwe vogelwachters naar de eilanden begeleid; de koppels op Rottumeroog/Zuiderduin en op Rottumerplaat beginnen te wennen. Tot en met juli monitoren zij voor Staatsbosbeheer wat er op vogelgebied op de onbewoonde eilanden gebeurt. In dit bericht stellen de 2 vogelwachters van Rottumeroog zich voor, en berichten zij over hun eerste ervaringen…

‘Ik ben Martijn Bunskoek, 30 jaar en woonachtig in Zwolle. Ik ben al vanaf jongs af aan in de natuur actief en vogels kijken, tellen is daar een belangrijk onderdeel van. In het dagelijks leven ben ik werkzaam voor EcoGroen Advies, een ecologisch adviesbureau uit Zwolle. Ik houd me daar voornamelijk bezig met het inventariseren van flora en fauna en het toetsen van ingrepen in de openbare ruimte aan bestaande natuurwetgeving. Ik wilde al heel lang eens een heel broedseizoen op Rottumeroog doorbrengen (ik kwam er al regelmatig als vrijwilliger tijdens weekendtellingen in het najaar en winter). Ik ben dan ook erg blij dat ik de kans heb gekregen om een seizoen lang de natuur op het eiland in kaart te brengen en de rust te bewaken. We zullen proberen regelmatig de mensen op de vaste wal te voorzien van leuke waarnemingen en andere opvallende zaken.’

‘Ik ben Mark Gal, 29 jaar en kom uit Doesburg, Gelderland. Net als Martijn was ik al op vroege leeftijd buiten in de natuur te vinden. Al snel viel mijn oog op vogels. Ze zijn overal en altijd nadrukkelijk aanwezig en daardoor niet te missen.Verder heb ik een algemene interesse voor alles wat groeit en bloeit in de natuur. Ik heb een opleiding Bos en Natuurbeheer gedaan en heb tijdens en daarna vooral ervaring opgedaan met het vrijwillig tellen van vogels. Na een aantal jaren in de levensmiddelenbranche gewerkt te hebben, heb ik besloten een jaar op reis te gaan. Ik ben toen in oostelijke richting de wereld rond gereisd en heb toen diverse landen aangedaan. Hierbij waren ook natuur en vogels de rode draad en aanleiding om te gaan reizen. Het langdurig verblijven op een eiland als Rottumeroog heeft mij altijd aangesproken. Het is mooi om van dichtbij mee te maken wat er gebeurt op zo’n plek. Buiten is waar ik in mijn element ben.’

1e blog; Regen, wind en roodborstjes

Twee april was het zover, we mochten eindelijk aan de slag op Rottumeroog, een broedseizoen lang. We hadden voldoende voedsel ingeslagen en waren er helemaal klaar voor. Verrekijker, telescoop en fototoestel altijd binnen handbereik. De eerste 2 weken stonden in het teken van het verkennen van het hoofdeiland en het Zuiderduin. Zo kregen we een goed beeld waar zich welke vogelsoorten ophielden. Al snel bleek dat de lepelaars en de aalscholvers hun vaste stekjes hadden ingenomen. De meeuwen waren druk bezig de beste broedplekken te veroveren. Ook hebben we op diverse plekken al strandplevieren zien rondscharrelen, hopelijk weet dit fraaie pleviertje dit jaar weer eens kroost groot te brengen op ‘onze’ eilanden. Bij hoogwater voeren we tellingen uit van steltlopers die samendrommen in grote groepen op de niet onderlopende delen van de eilanden, in afwachting van laag water. Naast de tellingen van de hoogwatervluchtplaatsen voeren we ook een aantal specifieke tellingen van de eidereenden, hierbij maken we onderscheid tussen volwassen mannetjes, vrouwtjes en onvolwassen mannetjes. Op deze manier is het mogelijk een goed beeld te krijgen van de aanwezige broedpopulatie zonder dat naar nesten hoeft te worden gezocht, wat onnodige verstoring met zich mee kan brengen. De Rottums zijn een belangrijk toevluchtsoord voor deze grote en mooie eend. Al onze tellingen worden, naast het gekrijs van meeuwen, trouwens begeleid door een koor van veldleeuweriken en graspiepers. Het is hier nooit helemaal stil.

Rondom het huisje barstte het op sommige dagen van de roodborstjes. Door het zeer wisselvallige, winderige  en vaak koude weer van de afgelopen weken hebben we verder nog maar weinig meegekregen van de voorjaarstrek, het leek hier soms nog wel winter, met jagende ruigpootbuizerds en grazende rotganzen. Uiteindelijk hebben we met moeite twee boerenzwaluwen langs zien komen, ploegend tegen de wind in. Nee, zomer is het nog niet….

Volgende keer hopelijk een wat warmer en zonniger verhaal.

Uw vogelwachters Martijn en Mark