Liggend op mijn knieën beland ik in een wereld van kleine wonderen.

In slakken heb ik mij eigenlijk nog nooit verdiept. Ik zie ze wel in alle vormen en maten tijdens mijn veldwerkzaamheden, maar besteed er geen aandacht aan. Wel verwijder ik ze steevast uit de moestuin. In de boekenkast staat een slakkentabel en een slakkenboek, met als doel mij eens serieus met slakken bezig te houden. […]

Als je buiten bent en je voelt de zon op je huid, je ziet de helblauwe lucht en je hoort de vogels om het hardst roepen, dan kun je bijna niet geloven dat het eigenlijk nog winter is…maar dat is het wel want het is pas 27 februari.