Lodewijk
Eindelijk een droge dag. Het vriest zelfs en de zon schijnt. Wandelweer dus! Enthousiast trek ik mijn warme gevoerde winterlaarzen aan. Althans, dat is het plan, maar ik blijf steken halverwege de voet van de laars. Als ik mijn voet terugtrek heb ik stro en vogelvoer aan mijn sok hangen. Hmmmm…ik weet gelijk wat hier aan de hand is. Lodewijk!!!
Al jarenlang woont er een muisje bij ons onder de bijkeuken. Het zullen er wel meer zijn, maar omdat ik er altijd maar één tegelijk zie noem ik hem Lodewijk*. Lodewijk is geen ordinaire huismuis, maar een schattig veldmuisje. Aangezien muisjes slechts een paar jaar oud worden, vermoed ik dat het de zoveelste generatie veldmuis is, die bij ons woont. s’ Zomers eet Lodewijk bladeren en insecten uit de tuin. S’ winters zoekt hij zaden en profiteert hij ervan als het tafelkleed met broodkruimels in de tuin uitgeschud wordt.
Allemaal prima, het is een mooi beestje en de Lodewijks horen er al jaren bij. We hebben echter 1 afspraak gemaakt…. Lodewijk blijft buiten. Eén van zijn voorouders heeft deze regel eens flink overtreden. Het was een paar jaar terug dat ik met de schilder in ons huis aan de koffie zat. Ineens begon hij smakelijk te lachen. Toen ik vroeg wat er zo grappig was, zei hij dat hij door de kier, onder de afwasmachine, aangekeken werd door 2 zwarte glinsterende oogjes. Blij dat hij de humor ervan inzag, maar ik voelde mij toch wat opgelaten door deze vrijpostigheid van Lodewijk. Vervolgens heb ik alle gaten en kieren in de keukenkastjes dichtgestopt om het huis muisvrij te houden. Dat is gelukt, maar ik realiseer mij dat ik niet duidelijk genoeg ben geweest in mijn begrenzing. Over de garage hadden we geen afspraken gemaakt.
Lodewijk was vindingrijk en had mijn laars als heerlijk warme winterplek ingericht. Zowel het dikke leer, als de zachte warme voering van mijn laars, zouden als energie label A op de huizenmarkt aangegeven worden. Het vogelvoer, bestaande uit vet en zaden, had hij als voorraad erbij gestopt.
Grappig, maar toch jammer van mijn laarzen. Ik heb Lodewijk vriendelijk doch duidelijk toegesproken dat ik maatregelen zal treffen wanneer het zich nog één keer voordoet. Heb hem subtiel gewezen op het lot dat zijn naamgenoot Lodewijk XVI in Parijs is overkomen.
Aangezien ik niet zo van de guillotine ben, zal de muizenval ook niet snel gezet worden. Op internet kom ik iets over geuren tegen waar muizen niet zo van houden; kamille, pepermunt. Misschien is dat een idee.
* vernoemd naar de muis in Otje van Annie M.G. Schmidt
geef een reactie
Ab
Fantastisch toch; een muis met een leven als koning in Frankrijk😀
Ine
Zo is dat Ab!