In een buurt met keurig onderhouden gazons, steekt onze tuin altijd enorm af. Ik hou van wild en spontaan, maar op de één of andere manier ontaardt het elk jaar weer in héél wild en héél spontaan.

In het geval dat ik dan eens enige orde probeer aan te brengen door het maaien van ons piepkleine grasveldje in de achtertuin, wordt dit belemmerd door een pol gele bloemetjes midden in het gras. Het staat zo leuk en omdat de insecten het al moeilijk genoeg hebben, gun ik ze het beetje nectar. Ik maai om het polletje heen, waardoor er een vreemd geel eilandje in het groen overblijft. Ook in het grote grasveld bij ons zomerhuisje, staat het elk voorjaar geel van de paardenbloemen. Zo vrolijk! Eromheen maaien lukt daar niet, waardoor ik het zo lang mogelijk uitstel. Helemaal niet handig natuurlijk, want als het gras zo hoog staat, kom je er al snel niet meer doorheen. Hmmm…toch maar vaker maaien, maar de plekken bloeiende hondsdraf mogen blijven.

Het maaien van de graslanden die Staatsbosbeheer beheert gaat ook niet in één keer. Vanuit de mens gedacht zou je het beste in één keer kunnen maaien, zo van… nu we er toch zijn. Toch maaien we heel bewust in meerdere fasen. Er is een uitgebreid maaiplan, waarin staat welke stukken er wanneer gemaaid moeten worden en met welk materiaal. Doordat je in fasen maait behoud je namelijk zaden, eitjes en insecten. Maai je alles in één keer dan ben je ook al het leven in één keer kwijt. Daarbij is het belangrijk om met het juiste materiaal te werken. Zware machines zijn niet geschikt voor nattere gronden in verband met beschadiging van de bodem. De hele natte gebieden, zoals delen van Zuna, de Elsenerbeek, het Luttenbergerven en het Mokkelengoor bij Ypelo worden gemaaid met een zogenaamde wetlandtrack. Dit is een maaivoertuig op rupsbanden.

Zo planmatig het maaibeheer bij Staatsbosbeheer is geregeld, zo chaotisch gebeurt het rondom huize Nijveld.

Terwijl de automatische maairobot van de buurman geruisloos over het gras glijdt, haal ik onze handmatige ratata-maaier uit de garage. De tijd van de bloeiende bloemetjes in het gras is voorbij, dus een strak grasveldje in de achtertuin moet nu mogelijk zijn. Ik ben bijna klaar met maaien als ik daar in de hoek van het gras een aantal zandbultjes met een gaatje erin zie! Als ik erbij ga zitten zie ik dat er een graafwesp héél druk bezig is met het aanleggen van een voedselvoorraad voor zijn larven.

“Vooruit dan”, zeg ik tegen de wesp en laat de hoek in het gras maar wild en spontaan.