Op mijn surveillanceronde rij ik door de prachtige paarse heuvels. De heide bloeit uitbundig en wandelaars weten het gebied goed te vinden. Ik groet geoefende lange afstand lopers en gezinnen met kleine kinderen en zie blije gezichten en een ongedwongen sfeer.

Ik laat de hoge heuvelrug achter me en kom in het lagere gebied, waar de namen ineens wat schimmig en duister aandoen. In het buurtschap genaamd Helhuizen….rij ik over … de Vagevuurseweg. Pfoe… wat moet zich hier in het verleden in vredesnaam afgespeeld hebben? Ik zie in gedachten mensen elkaar met brandende fakkels achterna zitten, boerderijen in vlammen op gaan en oogsten mislukken. Ook rattenplagen en enge ziektes zou ik me kunnen voorstellen.

Als ik om me heen kijk zie ik echter heel wat anders. Prachtig kleinschalig landschap met oude boerderijen. Zo af en toe ligt daar een natuurakker in; dit is een akker met oude granen en akkerbloemen. Ook aan de rand van Helhuizen, tegen het natuurgebied aan, liggen enkele van deze akkers. Als je even op de hurken bij zo’n akker zit hoor je het gonzen van insecten. Vlinders en wilde bijen komen af op de nectar en vliegen met stuifmeel aan de pootjes weer verder. Ook voor vogels is dit aantrekkelijk gebied. Natuurlijk voor insecteneters, zoals de boerenzwaluw die voor het vangen allerlei capriolen uithaalt. Het hele jaar door profiteren patrijzen, geelgorzen en putters van de akkers en in de herfst en winter weten grote groepen gorzen en vink-achtigen de overgebleven zaden goed te vinden.

Door meer van deze natuurakkers te creëren aan de flanken van de heuvelrug en deze te verbinden met de heide, kunnen we de biodiversiteit ook op de heide verbeteren.

Aan het eind van mijn dienst ben ik toch nieuwsgierig naar die akelige benamingen die zo in contrast staan met het lieflijke landschap. En wat blijkt…..

Het Hel- uit Helhuizen blijkt niets te maken te hebben met de hel, maar afkomstig te zijn van Helle= helling. Huizen die op de helling van de Sallandse Heuvelrug lagen. Dat begrijp ik gelijk.

En die Vagevuurseweg….. dat was waarschijnlijk een verkeerde interpretatie van een gemeente ambtenaar die net zoveel fantasie had als ik.