Grootoorvleermuis hangend in winterverblijf, foto Rick Ruis

“Ik denk dat ie nog leeft, maar er zit weinig beweging in” zei een buurvrouw en ze overhandigde mij een ijsbakje met daarin een vleermuis. Ze had ‘m gevonden op de grond bij haar huis en wilde de dierenambulance bellen, totdat ze zich bedacht dat ik daar, als boswachter, misschien wel raad mee wist. Ik nam het bakje aan, bedankte haar en sloot de deur. Tja, daar stond ik dan in de gang met een vleermuis in een bakje 3 soorten chocolade-schepijs. Wat nu?

Vleermuizen zijn goede insectenjagers. In de schemer worden ze actief. Ze volgen lijnvormige elementen, zoals lanen, bosranden, singels en heggen. In de winter is er geen voedselaanbod en gaan ze in winterrust. Ze trekken zich terug in ijskelders, grotten en soms op zolders van kerken. Ze houden van ruimtes die een constant klimaat hebben.

Ook in mijn werkgebied zijn er verschillende overwinterplekken. Een oude drinkwateropslagplaats op de Sallandse Heuvelrug bijvoorbeeld. Deze ruimte is dichtgemaakt en heeft een kleine invliegopening. Jaarlijks worden hier tientallen vleermuizen geteld. Er hangen niet alleen verschillende soorten vleermuizen, maar ook overwinterende vlinders. Soms profiteren ook kikkers of kleine watersalamanders van deze plekken.

Vorig jaar hebben we een oude aardappelkelder aangepast. Hier werden vroeger in de winter de aardappels vorstvrij bewaard. De kelder is geschikt gemaakt voor vleermuizen door er een ruwe tegel in te metselen, waar de vleermuizen houvast hebben met hun pootjes om te kunnen hangen. Spannend is het natuurlijk als je denkt iets te maken voor de natuur of het dan ook echt werkt.

Collega boswachter ecologie ging in zijn telronde langs de ‘hangplekken’ ook een kijkje nemen in de net opgeknapte aardappelkelder. Zouden de vleermuizen de plek al hebben ontdekt? Is het goedgekeurd als hangplek?

Tot zijn verrassing hing er al 1 vleermuis, een gewone grootoorvleermuis. Deze soort staat erom bekend dat ze snel nieuwe locaties vinden en niet zo heel kieskeurig zijn. Een kwartiermaker dus, een pionier, een ontdekkingsreiziger. De Columbus van de vleermuizenwereld. Hopelijk vertelt Columbus zijn ontdekking snel door, zodat de hangplek meer bekendheid krijgt.

Ik loop met het ijsbakje met vleermuis de tuin in. Het is lente en de periode van winterrust is voorbij. Denk dat de vleermuis gewoon slaapt. Voorzichtig leg ik ‘m in de klimop, zo’n 1,5 meter boven de grond. Hier is hij veilig voor katten en kan hij, als hij wakker wordt in de avond, zo wegvliegen. Als ik de volgende dag ga kijken is hij weg. Wie weet, alvast op verkenning naar een winterverblijf.