Als ik uit het veld terugkom hoor ik op de radio dat het Nationale Complimenten-dag is. Je moet het maar net even weten. De reporter staat bij een meneer die druk bezig is zijn afval te scheiden.

Tussen het gerinkel in de glasbak door geeft de reporter de meneer een compliment, omdat hij zijn afval zo goed scheidt. De meneer, niet het type snelle jonge-vlotte babbel, is een beetje overdonderd. Hij moet er even over nadenken, wordt hij in de maling genomen of wat? Dan neemt hij het compliment in ontvangst en zegt er heel blij mee te zijn.

Ik overdenk mijn dag en ga na of ik de laatste tijd mensen in mijn omgeving wel complimenten heb gegeven. We rennen en we vliegen maar, en gaan zo vaak voorbij aan de dingen die goed gaan, omdat er altijd weer iets anders op ons wacht.

Het broedseizoen begint en dat betekent dat we de natuur zoveel mogelijk met rust laten. In de wintermaanden is er echter hard gewerkt. Als natuurbeheerder hebben wij bomen gecontroleerd op dood hout, zodat onze bezoekers weer veilig over de paden kunnen. Er is veel gedaan aan het beheer van de heide, om de kwaliteit te verbeteren. Het branden en vooral het strooien van steenmeel op de heide, was een hele organisatie. Er waren kritische opmerkingen over de kapotgereden wandelpaden en dat was helemaal terecht. Deze werkzaamheden zijn voor de komende maanden klaar en de paden zijn inmiddels weer hersteld.

Enkele wandelaars uit Haarle en Nijverdal keken toe bij het branden van de heide. Enigszins verontrust over hun reactie legde ik uit dat dit belangrijk is voor de biodiversiteit. Zij knikten, wisten dat, omdat het al jaren gebeurd en…. gaven complimenten, omdat de heide er op de Sallandse Heuvelrug, zo schitterend bij ligt. Dat is fijn om te horen! Een prachtig compliment dat maakte dat de dag nog zonniger werd.

Natuurlijk is dit compliment niet alleen voor de natuurbeheerders, maar zeker ook voor alle vrijwilligers die zich inspannen voor het gebied en de recreanten die het gebied niet alleen gebruiken, maar die er ook iets aan teruggeven zoals een mooie gedachte, een sponsorboom of het even meenemen van zwerfvuil.

Net voordat ik de auto uitstap vraagt de reporter aan de afvalscheider: “Wie zou u zelf nou een compliment willen geven?” Meneer dacht even na en gaf toen een antwoord dat ik niet had verwacht:

“Ik zou de natuur een compliment willen geven, omdat ze het uithoudt met ons mensen”

Mooier had ik het niet kunnen zeggen.