Met het oog op recreatie
Met ferme straal klettert het ijskoude water in het bergmeer. Op het wateroppervlak raken 2 werelden elkaar aan. De bovenwaterwereld wordt weerspiegeld; hoge bergen van het Oostenrijkse Zillertal. Het glasheldere water geeft ook een kijkje in de onderwaterwereld. Enorme planten groeien als bomen vanaf de bodem op 3 meter diepte naar het oppervlak. Visjes zwemmen ertussen en in de rietkraag zijn libellen druk met de zorg voor hun nageslacht.
Wat een geluk om hier als mens ook gebruik van te mogen maken!
Vol bewondering zwem ik voorzichtig tussen al dit moois door. Word er een beetje stil van. De betovering verdwijnt langzaam aan, naarmate het drukker wordt bij het meer. Jammer, maar wij mensen zijn nou eenmaal met veel en zulke plekjes heb je het liefst voor jezelf.
Ik ga op zoek naar de Beaufsichtiger om ons bezoek te melden en te betalen. Na even zoeken vind ik de man onderuit gezakt op een stoel in de schaduw. Met één oog houdt hij toezicht op het meertje. Betalen hoeft nog niet, hij komt straks wel een keer langs om het geld op te halen.
Oostenrijkse gemoedelijkheid of weinig werklust, het maakt me niet uit. Ik betaal graag voor de prachtige voorzieningen die er zijn gemaakt om de recreatie in goede banen te leiden. Keurig toiletgebouw, goed onderhouden steigers en geen afvalpapiertje te vinden. Hoe zouden wij dit op de dagcampings op de Sallandse Heuvelrug ook kunnen bereiken? De dagcampings liggen op prachtige plekken, er zijn vaak toilet- en speelvoorzieningen en we proberen ze zo schoon mogelijk te houden. Ook moet het gras regelmatig worden gemaaid en bomen op veiligheid gecontroleerd. De recreant mag daar gratis gebruik van maken. Is dit nog reëel? Uit enquêtes blijkt dat veel mensen hier best een kleine bijdrage voor willen betalen, maar een groter deel van de bevolking moet hier nog aan wennen.
Interessant om eens een keer over verder te denken, maar nu niet. Ik geniet nog even van deze prachtige plek op mijn laatste vakantiedag. En de Beaufsichtiger…. Die heb ik niet meer teruggezien. Ben bang dat zijn andere oog ook dicht is gevallen 😉
geef een reactie
Marten Van Dijken
mooi geschreven Ine !
Ben zelf en ga nog weer naar NP Kalkalpen , beetje mn coronalievelingsgebiedje dit jaar.
Daar geen betalingen voor moois, wél om te parkeren, tot in de verste uiteinden in de dalen aan toe.
Ook daar zo’n mooi meertje, vorig jaar uitgeroepen tot de mooiste plek van Oostenrijk : Polsterlucke bij Hinterstoder.
Een Augenweide, zo’n mooi woord.
En de natuur nog heel urig, omdat een bos/almengebied 6000 ha eigendom is van de Herzog van Württemberg.
En dán, ja dan verbleekt toch je eigen natuur, hoe mooi dan ook ,bij het zien van zo veel aanwezige biodiversiteit.
Een excursie van Staatsbosbeheer waard….
Groeten uit Drenthe, Marten