Een gekapt stuk fijnsparrenbos, nabij de Toeristenweg in Nijverdal | Foto: Gerben van de Streek

Het beeld van de Toeristenweg vanuit Nijverdal verandert. Op dit moment zijn we bezig met het verwijderen van een flink aantal Fijnsparren aan het begin van de Toeristenweg, die vanwege de Letterzetter en de droogte de afgelopen twee zomers zijn gestorven. Vanaf de weg leek het nog mee te vallen hoeveel bomen er dood waren gegaan, maar recentelijk ontdekten we dat er meer bomen dood waren, dan aanvankelijk gedacht.

De afweging dan maken wat te doen, is voor ons als boswachters best lastig. Natuurlijk beseffen we ons dat de kap van een behoorlijke oppervlakte vanwege de Letterzetter, op een druk punt als de Toeristenweg nu pijn doet. Tegelijk weten we ook dat wanneer we niets doen, we op termijn gevaarlijke situaties op de weg en wandelpaden krijgen. Vallende dode takken of zelfs hele bomen, daar zit niemand op te wachten. We weten ook dat wat we doen ook wel eens met een kritisch oog bekeken wordt. Dat mag ook. We vinden het zelfs fijn, want het geeft aan dat u belang hecht aan uw omgeving. Weet dan dat we handelen vanuit het bos, wat heeft het bos nodig om gezond te kunnen zijn en de functies die het heeft te vervullen.

“Niets doen aan het bos, het redt zichzelf wel…”, zoals mensen wel eens zeggen zou heel goed kunnen. Voor sommige stukken bos. Op lang niet alle plekken kan een bos met alle functies die het vervult, onbeheerd blijven. De meeste bossen in Nederland hebben meerdere functies: Recreatieve functies (er lopen bijvoorbeeld wandelpaden doorheen), natuurfuncties (er groeien paddenstoelen, mossen, er leven vogels, etc.) en productie. In mijn ogen is op een productiefunctie niets tegen: Wanneer een bos op een verantwoorde manier beheerd wordt, kun je daar heel goed eens in de zoveel jaar hout uit oogsten. Wat mij betreft kunnen we beter hout gebruiken uit verantwoord beheerde bossen uit Nederland, dan hout gebruiken dat met vervuilende dieselschepen uit de regenwouden in Zuid-Amerika naar Nederland wordt gehaald.

Niettemin zijn er ook bossen waar we ons als beheerders niet laten zien. Behalve dan om te monitoren wat er gebeurt met een bos wanneer je er helemaal niets doet. Welke invloed heeft dat op soorten flora en fauna? Ontwikkelen dat soort bossen zich heel anders dan bossen waar we wel in beheren? Komen er andere soorten voor? Dat soort vragen zijn natuurlijk reusachtig interessant voor boswachters, maar ook voor wetenschappers.

Terug naar de Fijnsparren aan de Toeristenweg. Niet een bos om helemaal niets te doen. Ingrijpen is nodig vanwege de recreatie en het wegverkeer. Bovendien weten we al lang wat er gebeurt als we niets doen: alle bomen gaan dood en het bos ‘stort in’. We zien op deze plek graag een gezond bos en daarom zullen we opnieuw moeten beginnen. Over een aantal jaar zal hier weer een mooi jong bos staan, wat zich langzaam aan weer ontwikkelt tot een mooi oud bos, waar het voor iedereen prettig vertoeven is. We zullen het ontstaan van een nieuw bos een handje helpen door het aanplanten van nieuwe bomen en door grondbewerking, zodat natuurlijke verjonging makkelijker kan uitgroeien tot een mooi bos. Wat we in ieder geval vinden: Dit bos moet bos blijven!

(Deze column verscheen vorige week in het huis-aan-huis blad De Week van Hellendoorn en Nijverdal. Collega Ine en ik schrijven maandelijks voor deze krant een column over actuele onderwerpen uit de natuur en ons dagelijks werk).