U leest het goed. Het is geen spelfout of autocorrectie, het is precies dat wat er staat: Kachelnet.

Als ik mijn mailbox op het werk open, na een paar weken op reis te zijn geweest, heb ik de neiging hem gelijk weer te sluiten. Een wandelaar ergert zich over de slechte staat van wandelpaden doordat er een mountainbiketocht is geweest. Een mountainbiker ergert zich eraan dat er niet meer mogelijkheden voor mountainbikers zijn. Een hondenbezitter ergert zich aan de ruiters en tenslotte nog een mail vol ergernis over de recreatiedruk in het algemeen. Zo zijn er tal van wensen/opmerkingen die zich in mijn mailbox verzamelt hebben en op antwoord wachten.

Ik zeg niet dat deze mailers ongelijk hebben. Onze organisatie staat open voor geluiden uit de samenleving en we proberen zoveel mogelijk te luisteren en tegemoet te komen aan de wensen van onze bezoekers, naast het beschermen en beheren van onze natuur. Toch lijkt het de laatste jaren alsof recreanten met name voor hun eigen vorm van recreatie begrip hebben en er een soort verzuiling binnen de recreanten ontstaat.

Geen internet

Twee weken terug overnachtte ik in een hele koude herberg in het Atlasgebergte van Marokko. Centrale verwarming was er niet. Speciaal voor mijn broer en mij werd in de aankomstruimte de houtkachel aangemaakt. We hadden onderweg gezien dat het hout een paar dorpen verder werd gehakt en met ezels naar onze verblijfplaats werd vervoerd. Geen vanzelfsprekendheid dus.

Toen de kachel eenmaal brandde schoven er steeds meer mensen aan. Mensen die in de buurt verbleven en het koud hadden. Zo zaten wij na het eten met tien Marokkanen rond de kachel en raakten met hen in gesprek. Mobieltjes werden weggelegd en we vertelden elkaar over ons werk en ons leven. Het werd een hele bijzondere avond waarin verschillende werelden ineens bij elkaar kwamen. Hoe verschillend ook… er was begrip en respect voor elkaar. Dit alles dankzij de warmte van de kachel. Geen internet, maar kachelnet.

Misschien moet er een tijdelijke stroomstoring komen, zodat alle mailers, facebookers en twitteraars in ons Buitencentrum rondom de houtkachel komen zitten en we, een beetje op zijn Marokkaans, met elkaar kunnen kachelnetten.