Saasveldse boswerkzaamheden en waarom we dit doen
Met de boswachter op zoek naar insecten in dood hout
Begin maart wordt er een begin gemaakt met boswerkzaamheden in het Gravenbos te Saasveld. Het gaat om werkzaamheden in het kader van veiligheid langs wegen en paden. Daarnaast worden er maatregelen genomen als gevolg van de zogenaamde Essentaksterfte.
Het Gravenbos is een schitterend en oud bos gelegen aan de rand van Saasveld. Inwoners en andere recreanten kunnen door de wandel- en fietspaden in het gebied genieten van de natuur. We vinden dit belangrijk en willen uiteraard dat dit op een veilige manier kan. In veel bomen langs de wandel en fietspaden is echter veel “dood hout” geconstateerd. Dat wil zeggen dode of afstervende takken en delen van bomen. Het dode hout wordt de aankomende periode weggesnoeid met behulp van een hoogwerker. Hiermee worden veiligheidsrisico’s weggenomen.
Essentaksterfte
In het Gravenbos staan ook Essen die zijn aangetast door de Essentaksterfte; een agressieve schimmel die de Es, een inheemse boomsoort, aantast. In het voorstadium verzwakt de boom waardoor deze spontaan kan omvallen. Essen die op wandel- en fietspaden kunnen vallen worden daarom op tijd omgezaagd. Hierdoor worden gevaarlijke situaties voorkomen. Klik hier voor een filmpje met meer informatie over de Essentaksterfte.
Dood hout leeft
Afgezaagde bomen en takken blijven in het bos liggen. Dit heeft twee redenen. Ten eerste is het een lastige en kostbare klus om het hout uit de natte bosvakken te halen. Met het benodigde materieel beschadig je de bodem en de bijzondere plantensoorten die hier voorkomen, zoals Bosanemoon en Dotterbloem. De andere reden is dat het dode hout enorm veel leven creëert. Het vormt een ideale voedingsbodem voor bijvoorbeeld paddenstoelen en insecten, die op hun beurt weer allerlei vogels aantrekken. Kortom dood hout leeft.
De verwachting is dat de werkzaamheden 1 a 2 weken in beslag nemen. Het gebied blijft toegankelijk voor publiek. Voor 15 maart (start broedseizoen) zijn de werkzaamheden afgerond.
geef een reactie
Berco
Ik kwam toevallig op je blog. Leuk, minder leuk is de essentaksterfte. Het Gravenbos is helemaal niet zo oud. In 1920 is hier griend aangelegd en dat is tot in de jaren 50 geéxploiteerd. Ik ben bezig met een rapportje hier over zal ik je toesturen. Hartelijke groet Berco
Jeroen Buunen
Beste heer Katsman,
Bedankt voor uw bericht.
Het gesnoeide en aangetaste hout in het Gravenbos blijft in het bos.
Sporen verspreiden zich via de lucht. Dit is in het geval van de Essentaksterfte op Europese schaal aan de orde. Voorkomen door het weghalen van bomen of delen daarvan is hiermee niet meer aan de orde, dit vanwege de omvang.
Het is nu de vraag of er een resistentie op treed of gekweekt kan worden.
Dit is alleen maar te hopen..
Met vriendelijke groet,
Jeroen Buunen
Jan Katsman
Is het niet schadelijk om de besmette essen(takken) in het bos te laten liggen i.v.m. besmettting van gezonde essen?
Han Messie
Beste Jeroen,
Fijn dat je weer op je geboortegrond weer helemaal je draai hebt gevonden, al doen zich natuurlijk met het werk de nodige vraagtekens en moeiten voor.
Met jou heb ik altijd prettig gewerkt. Daarom zend ik je mijn gedicht over de wolf, die naar wij hopen, spoedig in Nederland zijn stek mag vinden.
EUROPA ‘S ZWERVER
Jonge wolven, wonend op Slavische grond,
worden geprikkeld door verkenningslust.
Hun bloed ruist uitdagend, maakt ongerust.
Hier blijven? Voor het jagershart niet gezond.
Almaar mee met de zon, bij avondstond.
Het glanzende Westen wenkt in alle rust.
“Die roofdieren zijn op ons vee belust!”
klinkt klagend uit menige Germaanse mond.
Dichtbij de kust ontwaakt vertrouwd tehuis.
Spoedig moge over vlak, bosrijk land
buit ruiken onder gras- en takkengedruis.
Dan houdt de stamvader der honden stand,
verneemt men Izegrims woord op de kijkbuis:
“Ik voel mij vrij in het volle Nederland!”