Foto: Ine Nijveld

“Wat is nou de leukste vraag die ooit aan je is gesteld als boswachter” vroeg de journaliste mij voor een interview in een landelijke krant. Tjonge dat is lastig daar moest ik even over nadenken.

Communicatie gaat steeds makkelijker en sneller in deze tijd. Kreeg je jaren terug af en toe post, nu is de boswachter (net als ieder ander) makkelijk te bereiken per mail, LinkedIn, twitter, facebook en whatsapp. Werktijden zijn ook niet meer zo interessant. Met je mobiel en de nodige app’s erop ben je bijna 24 uur per dag bereikbaar.

Het gaat maar door

Ik denk dat het goed is hoor, die laagdrempeligheid. Gezellig ook, je houdt op informele wijze contact met mensen door even een leuke foto of een natuurnieuwtje te delen. Ook kun je snel een vraag beantwoorden. Het gaat echter maar door. Vergeet je je mobiel uit te zetten… dan schiet je midden in de nacht ineens rechtop in bed door allerlei piepjes en een lichtbundel uit je Samsung.

Velen zullen dit herkennen. Zo ook de stoere mannen die ik laatst tijdens mijn surveillancedienst op de Sallandse Heuvelrug tegenkwam.

Leuk gesprek

Het was een niet helemaal droge herfstzondag en zon en regen wisselden elkaar af. De stoere mannen liepen richting de Rietslenk, achter elkaar, met zeer indrukwekkende rugzakken op.
Hierbij kreeg ik gelijk het “Hello – Goodbye”gevoel. De Joris Linssen in mij plopte op en ik kon mijn nieuwsgierigheid niet langer in bedwang houden. Ik vroeg of zij met lange-afstandswandeling bezig waren. Dit was het geval.

Zo kwam er een leuk gesprek op gang waarin zij mij vertelden dat ze een drukke baan hadden; een eigen bedrijf met veel verantwoordelijkheid en werkdruk en altijd maar bereikbaar. Dit konden ze volhouden door een paar keer per jaar samen te gaan wandelen. Ze liepen meerdere dagen achter elkaar en overnachtten in hangmatten met een tarp erboven, liefst bij de paalkampeerplaats in het bos of bij een natuurcamping.

Op deze manier raakten ze spanning kwijt en konden zij weer opladen. En hun telefoon….. die bleef aan maar alleen voor de navigatie!

Als ik de journaliste weer een keer spreek heb ik mijn antwoord klaar. Het gaat niet om de leukste vraag die ik ooit kreeg, maar om de vraag waarmee elke keer weer een bijzondere ontmoeting begint…..