Jonge haas houdt zich verscholen in het gras

Lieve trouwe lobbes met jachtinstinct

De eerste voorjaarsbloemen beginnen uit hun knop te kruipen; aan de hazelaar zie je minuscuul kleine, maar o zo mooie rode, vrouwelijke bloempjes. Ook madeliefjes en klein hoefblad bloeien al. De eerste vogels zingen, kortom, het voorjaar begint langzaam te ontluiken. Wat je niet ziet, maar er al wel zijn, dat zijn de jonge haasjes. Soms liggen ze zelfs heel dicht langs een wandel- of fietspad, ogenschijnlijk zo maar achtergelaten door de moeder. Niets is minder waar. Natuurlijk komt de moeder komt terug om haar jongen te voeden. Maar soms heeft ze gewoon niet in de gaten dat de plek waar ze haar jongen achter laat een levensgevaarlijke plek is!

Wiegje in het wild

Over enkele weken worden weer de eerste reekalveren geboren, ook die kunnen op de gekste plekken liggen, zelfs langs paden, of aan de rand van een bosperceel waar mensen langs lopen en/of fietsen. Niet echt handig van die reeën, maar weten zij veel! Gelukkig weten wij mensen wel beter. Wij weten dat er in de natuur allerlei dieren leven, grote en kleine, die zich allemaal voortplanten. En al deze jonge dieren hebben veel rust nodig om groot te worden.

Te gast bij moeder natuur

Wandel- en fietspaden doorkruizen veel leefgebieden van allerlei wilde diersoorten. Als wij gebruik maken van deze recreatieve voorzieningen door deze leefgebieden, dan zijn wij eigenlijk op bezoek bij de dieren. Wij zijn te gast in andermans gebied zou je kunnen zeggen. De meeste mensen realiseren dat en gedragen zich daarnaar. Met respect betreden zij de omgeving waar ze op bezoek zijn. Ze houden gelukkig rekening met de kwetsbare natuur. Zij hebben hun hond niet los maar vast. En dat wordt door de boswachter beloond. Deze periode krijgt het baasje een kop koffie en een kluifje voor de hond.

Op deze manier vragen we aandacht voor de kwetsbaarheid van de natuur. Dat doen we bijvoorbeeld ook door aan het begin van een natuurgebied borden te plaatsen met de ‘spelregels’. Je kent die oranje borden vast wel, waarop met grote letters staat: Vrij wandelen op wegen en paden. En daaronder: een aantal extra aandachtpunten zoals geen toegang met loslopende honden.

Honden fijn maar wel aan de lijn

Ondanks alle goede bedoelingen en ondanks dat bijna alle hondenbezitters weten dat hun lieve, trouwe lobbes geen vlieg kwaad doet, gaat het soms toch heel erg fout. Laatst gebeurde het nog. Een hond rook ineens een ree. En voordat iemand het in de gaten had, rende de hond er achter aan. In doodsangst sprong de ree tegen een raster, waardoor de hond de ree te pakken kreeg. De anders zo lieve trouwe lobbes veranderde in een verscheurend roofdier! Het is de hond niet kwalijk te nemen, hij stamt immers af van de wolf. Alle honden hebben een jachtinstinct. Als een hond ‘wild’ ruikt, wordt dat instinct geprikkeld en wil de hond het dier dat hij ruikt opsporen. Bijna alle dieren in de natuur zijn bang voor honden. Ook voor honden die ‘niets doen’. Komt een hond te dicht in de buurt, dan schrikken de dieren op en vluchten weg.

Doodsangst

De eigenaar van de betreffende hond is doorgelopen en was niet meer te traceren. Een toevallige passant filmde het trieste gebeuren. Door te roepen en te schreeuwen gaf de hond het uiteindelijk op. De ree kwam moeizaam in de benen en strompelde het bos in, waar ze later uit haar lijden moest worden verlost.

Welkom!

Het voorjaar komt er aan, alle dieren zijn in elk jaargetijde kwetsbaar. Maar jonge pasgeboren dieren, zijn heel erg teer en hebben onze bescherming extra hard nodig! Om nog lang te kunnen genieten van de natuur met haar bijzondere plant- en diersoorten, vragen we uw aandacht hiervoor. Houd uw hond aan de lijn of informeer bij het Buitencentrum naar de hondenlosloopgebieden. Met respect en bewondering voor de natuur bent u van harte welkom!

Waarschuwing: deze beelden kunnen als schokkend worden ervaren. Hond jaagt ree de dood in.

Arend Spijker
Boswachter Sallandse Heuvelrug