Afgelopen zaterdag verzamelden de Vrienden van de Vloeivelden De Krim zich al vroeg. Op het programma stond dit keer geen activiteit in het gebied maar een kennisuitwisseling met de vrijwilligers van de eendenkooi van Pen in de Weerribben. In dit blog kijk ik kort terug op de ontwikkelingen rond het gebruik van de vloeivelden.

Beschermen Vloeivelden

In 2004 heeft Staatsbosbeheer het beheer en eigendom van Vloeivelden in de Krim overgenomen van de aardappelmeelfabriek AVEBE. Er is sinds die tijd veel gebeurd. De vezelgaten zoals ze ook wel eens genoemd worden maakten deel uit van het productieproces van aardappelmeel. Het vervuilde spoelwater werd via een systeem van waterinlaten/ -uitlaten en inspectieluiken van bassin naar bassin geleid. Het vervuilde bezinksel bleef achter in de bassins. Als het spoelwater voldeed aan de kwaliteitsnorm voor oppervlaktewater kon het afgevoerd worden uit het gebied. Nadat de fabriek in 1990 stopte, kwamen de vloeivelden braak te liggen. De natuur herneemt.

Inspectieputten raakten overgroeit en de kades verruigden. Door de ontoegankelijkheid, de rust en bassins gevuld met water, ontwikkelde zich een gebied dat aantrekkelijk was voor waterwild. Met name kleine zwanen en rietganzen ontdekten dit kleine vergeten niemandsland. Ook steltlopers zoals wulpen, tureluur, kemphanen kluut vonden hun weg. De vloeiveld fungeert dan ook als een stapsteen voor de overwinterende ‘Luchtmacht’ tussen de andere grotere gebieden zoals Bargerveen en het Engbertsdijksveen. Er kwam politieke aandacht voor dit opmerkelijke vogelgebied!

Beleving Vloeivelden

Staatsbosbeheer heeft vanaf dat het in 2004 eigenaar is van de Vloeivelden, intensief samengewerkt met Plaatselijk Belang de Krim. Hoe kunnen we het gebied toegankelijk en beleefbaar maken? Hoe kunnen we de kernwaarden van het gebied delen met bevolking? Onbekend maakt onbemind. Vloeivelden, een verborgen deel van de achtertuin. Men wist wel waar ze lagen maar was er nog nooit geweest. Ook had men geen idee welke bijzondere natuurwaarden er in hun achtertuin ontwikkelde. Laat staan wat er voor nodig is om deze waarden te behouden of te versterken.

Er is veel aandacht geweest om de lokale kennis te vergroten en hiermee draagvlak voor het gebied te creëren. Dit heeft er toe geleid dat er vanuit Plaatselijk Belang De Krim een werkgroep is ontstaan onder de naam Vrienden van de Vloeivelden. Deze werkgroep werd in 2007 een zelfstandige stichting onder de naam Stichting Vloeivelden De Krim. De stichting heeft tot doel om de ornithologische waarden van het gebied te behouden en te versterken, deze waarden beleefbaar te maken voor het publiek en hierover voorlichting te geven. De stichting helpt ons nu bij het beheer en onderhoud van het gebied.

Benutten Vloeivelden

Door bovenstaande samenwerking is nu het gebied prachtig ontsloten. Bezoekers kunnen vanuit een toren uitkijken over het gebied. Vanachter twee kijkschermen en één vogelkijkhut kan men de aanwezige vogels zelfs van dichtbij spotten. Er is zelfs een educatief pad in samenwerking met de plaatselijke school tot stand gekomen. Er is een bijenstal, insectenhotel en een vleermuisbunker ontwikkeld,  allerlei leuke en goede initiatieven die de biodiversiteit van het gebied versterken. Maar de stichting staat ons ook bij als er mindere leuke klussen geklaard moeten worden. Afgelopen jaar hebben ze ook actief meegeholpen bij het bestrijden van botulisme in het gebied. Kortom de betrokkenheid is groot!

Het wordt nu tijd om deze samenwerking vast te leggen op papier in de vorm van een beheerplan. Hoe pak je zoiets aan en hoe hebben jullie dat geregeld? Dat was de centrale vraag op de kennisuitwisselingdag afgelopen zaterdag bij de vrijwilligers van de Kooi van Pen in de Weerribben. Deze groep is al jaren bezig om de grootste eendenkooi van Europa als cultuurhistorisch erfgoed te behouden. De Vloeivelden zijn industrieel erfgoed. Beide gebieden hebben iets met vogels. Beide vrijwilligersgroepen zetten zich ‘bevlogen’ in voor het behoud van het gebied. Met liefde voor je eigen leefomgeving worden alle waarden vrijwillig aan elkaar verbonden. Het zit gewoon in onze natuur.

We kijken terug op een inspirerende dag. Dank aan alle vrijwilligers!

Nico Arkes, Boswachter Vechtdal