Buiten is het nog grauw, grijs, nat en koud. Het is immers nog winter. Toch, wie goed kijkt ziet echter al de eerste voorboden van de lente. Natuurlijk bloeit de hazelaar al een poosje. Maar ook hier en daar al bloeiende speenkruidbloemetjes en de meidoorn laat ook al groene blaadjes zien. En op zonnige plekjes bloeit zelfs al de sleedoorn met zijn mooie witte bloemen op het nog kale donkere hout.

En hebt u de merel al voorzichtig horen zingen? Beetje krassend en aarzelend nog . Maar toch. Heerlijk om te horen. Op het hoge nest op het buitenterrein van het Infocentrum zijn onze vliegende zonvakantiegangers weer terug! Deze week kwamen ‘onze’ ooievaars weer terug uit het warme zuiden.

Eerst zag ik één ooievaar het nest verkennen. Er werden wat takken gerangschikt en vervolgens werd er verlangend naar de bewolkte hemel getuurd. En ja hoor, al gauw kwam de partner aan gevlogen. Ik denk het vrouwtje, want de mannetjes zijn altijd wat eerder om het nest in orde te maken. Het was aandoenlijk om te zien. Ze draaien op hun lange poten om elkaar heen, daar boven op dat hoge nest. Vol in de wind, in regen en kou. Maar het deerde hen niet. Ze waren weer samen en dolgelukkig. Ze gooiden van pure opwinding hun halzen naar achteren en klepperden met hun snavels dat het een lieve lust was. Ook bij hen de lentekriebels. En nu gaan ze het nest op orde maken en wie weet mogen we over een poosje weer jonge ooievaartjes welkom heten.

Met vriendelijke natuurgroeten,                                                                  IJsselboswachter Anja Nijssen