Wanneer je door een natuurgebied loopt, zoals de boswachterij Staphorst, dan kom je meestal wel dieren tegen. In de winter vooral vogels. Met zoogdieren moet je wat meer geluk hebben. Maar als je goed kijkt kun je wel sporen vinden van dieren en weet je zo welke soorten daar voorkomen. Denk aan pootafdrukken van reeën, een afgekloven dennenappel door een eekhoorn of prooiresten van een vleeseter. Vorige week vrijdag zag ik iets heel bijzonders op de grond tussen de bladeren, één poot van een roofvogel met daaromheen wat verregende veren.

Aanvankelijk kon ik de match niet maken dat de poot en de veren van dezelfde vogel waren. De poot was zonder twijfel van een visarend. Dat is goed te zien aan de kleur, de antislipkussentjes aan de onderzijde van de tenen en de lange, sterk gekromde nagels. Alleen die veren kon ik nog niet plaatsen. Maar nadat ik het nakeek in mijn vogelsporengids bleek dat die ook van de visarend waren. De grote handpennen waren gaaf tot aan de punt, maar de kleinere waren afgebeten. Mijn vermoeden was dat de visarend niet helemaal fit was en werd verrast door bijvoorbeeld een boommarter, ook een vleeseter. De naam ‘visarend’ verraad het al, het is een visetende roofvogel die (nog) niet in Nederland broed. Op doortrek zijn elk jaar in het voorjaar en van augustus tot in oktober visarenden te zien, met name bij meren en rivieren.

Jos Kloppenburg, boswachter Vechtdal