Ondanks het bestaande nulstandbeleid, waardoor het wild zwijn feitelijk alleen op de Veluwe en in Limburg (Meinweg) welkom is, laat deze pientere en tot verbeelding sprekende beschermde diersoort zich niet door dit soort regels leiden. Gevolg is dat de soort al sinds halverwege de jaren negentig in wisselende aantallen in de provincie voorkomt. Ze komen vanuit Duitsland en Veluwe.

In Overijssel treffen we dus steeds vaker en meer zwijnen langs de grensstreek aan, bijvoorbeeld in Haaksbergerveen en Engbertsdijksvenen. Een hoger aantal dieren kan ook grotere schadegevolgen met zich mee brengen zoals landbouwschade en verkeerslachtoffers.

Engbertsdijksvenen

Aangezien de soort zich sinds enige tijd binnen de Engbertsdijksvenen voortplant en er daarmee jaarrond verblijft zijn we als Staatsbosbeheer direct betrokken geraakt. Vanuit een ‘Zwijnentafel’, een platform van Wildbeheereenheid, grondgebruikers, provincie en Staatsbosbeheer zoeken we gezamenlijk naar de meest effectieve oplossing om de landbouwschade te voorkomen.

We hopen hiermee binnen de gebiedsbegrenzing afschot te voorkomen vanwege de beperkte mogelijkheden in verband met de N2000-status. Een Veluwse zwijnendeskundige beoordeelt de situatie van dit moment en geeft advies.  Vervolgens is het voorstel om een aparte (externe) en door alle partijen geaccepteerde zwijnencoördinator het beheer in de schadegevoelige gebieden en zo mogelijk en nodig in buitenrand te laten coördineren.

Sjaak van Dijk

Boswachter