Wie? De zwarte sterns! Helemaal komen vliegen uit Noord Afrika naar een sloot in de uiterwaarden van Wilsum.
Al jarenlang komen ze daar broeden. Hoe weten ze dit kleine plekje op de aardbol toch te vinden? Zouden ze zich onderweg, duizenden kilometers vliegend, afgevraagd hebben of Geert hun nestvlotjes al klaar gelegd had? Hoe zou dat werken in zo’n klein Zwarte Stern breintje?
Graag wilde ik eens met mijn collega Geert mee om te zien hoe het nestvlotjes leggen in zijn werk gaat en om mee te helpen. Met schitterend zonnig weer arriveerden we op de afgesproken plek in de uiterwaarden van Wilsum (Om de broedrust van de vogels niet te verstoren zal ik de exacte locatie niet noemen).

Geert had zijn trouwe vrijwilliger Jan mee. Ik had de redacteur van ons vrijwilligersblad Veldpost mee genomen. Geert had in een perfecte voorbereiding er al voor gezorgd dat 62 nestvlotjes en diverse rollen graszoden klaarlagen, dat er touw, op maat geknipte stukken ijzerdraad, gereedschap en natuurlijk een boot aanwezig waren. Boven ons schreeuwden de Zwarte Sterns al in hun verkenningsvluchten. Wat een prachtig idee dat wij nu hun kraambedden in orde aan het maken waren.

We gingen vlug aan de slag. De een bracht een touw naar de overkant, de ander knoopte het ijzerdraad aan de vlotjes, de ander legde de graszoden erop en vervolgens werden de vlotjes aan elkaar geknoopt tot een lange sliert. Zwarte Sterns zijn kolonievogels en ze broeden dan ook graag dicht bij elkaar. Dwars over de sloot gespannen lagen uiteindelijk 3 lange rijen vlotjes met daarop een plak graszode te wachten om in gebruik genomen te worden. Een vrolijk gezicht. Een waar kunstobject. Op sommige graszoden bloeiden zelfs paardenbloemen. Hoe mooi staken de groene zoden met de gele bloemen af tegen de blauwe lucht en het water. En daarboven de sterns die niet langer konden wachten. Geert vertelde dat Staatsbosbeheer met het leggen van de nestvlotjes langs de Sallandse IJssel zorgt voor 10% van de broedparen in Nederland. Hoe geweldig mooi is ons werk! En dat mag breed uitgemeten worden in dit weblog vind ik.

Binnenkort gaan we terug om te monitoren. Dan zullen we het aantal broedgevallen gaan tellen. Ik hou u op de hoogte.

Met vriendelijke natuurgroeten,
IJsselboswachter Anja