In een vorig blog schreef ik over de lente die lonkt. Over de kraamkamers voor vogels en reeën. Hetzelfde geldt natuurlijk voor de planten in de natuurgebieden. Langzaamaan verschijnen steeds meer kleuren en de eerste voorjaarsbloeiers laten zich al veelvuldig zien.

In deze tijden van klimaatverandering moest ik ineens aan de waarschuwingen en de overmoed in een mythe denken. Ben je Daedalus of Icarus? Dat mijn vader meer weg had van Icarus weet ik nu. Hij verkocht zijn hele leven tabak en was een verstokt roker. Ondanks dat hij vele malen was gewaarschuwd voor de gevaren. Gevaren die hem aan het eind van zijn leven keihard raakten.

Of ik meer de voorzichtige aard heb van Daedalus durf ik niet te zeggen. Wel dat ik me zorgen maak over de waarschuwingen: hittestress door klimaatverandering, afname aan soorten door de veranderingen in hun leefgebied (klimaatverandering), en de ontrafeling van de samenhang in de natuur waarmee we zo onontkoombaar verbonden zijn.

Vandaar mijn vraag: Ben je Daedalus of Icarus?

Soorten herkennen is niet alleen goed kijken maar ook goed luisteren. Determineren van soorten kan nu met allerlei moderne spullen en apps. Gelukkig veranderen andere dingen niet. Het genieten van buiten, van vogels en van samen mijmeren over die prachtige wereld met reisgenoten.

Vakantie is een mooie tijd om je eens te verdiepen in de onverwachte natuur die zichtbaar wordt rond de toiletverlichting op campings. Een ervaring die leuk is als opmaat om ook in Nederland weer op zoek gegaan naar de wonderlijke mooie natuur om ons heen

In mijn werk word ik bijna dagelijks geconfronteerd met het zwarte onheil dat met de klimaat- en stikstofcrisis onze soortenrijkdom in Nederland bedreigt. Gelukkig werd ik in de zomer verrast door enkele kleurrijke wezens met wie we deze aardbol delen, een prachtige reminder waarom het zo belangrijk is dat we met elkaar zorgen voor die fascinerende rijkdom natuur. Een terugblik en een kleurrijke hart onder de riem in de winterdagen.

Onlangs las ik in De ontdekking van de natuur een opmerkelijk weetje over de eerste letter van ons alfabet. Ik leerde dat het teken A is afgeleid van een gestileerde tekening van een rundskop. Draai de letter A maar eens om. En voilà, je ziet een koe. Dit weetje herinnerde me aan een oude ergernis. Als de eerste letter van ons alfabet van een diersoort is afgeleid en als dier- en plantnamen in het Latijn met een hoofdletter beginnen, waarom is er dan besloten dat die in het Nederlands met een kleine letter geschreven moeten worden?

Hoeveel tijd is de jeugd buiten? En als ze daar zijn, nemen ze dan waar wat er allemaal waar te nemen is? Gebruik de kracht van de smartphone om de soortenrijkdom van natuur dichtbij te onderzoeken en te delen. Ga naar buiten met je telefoon, op zoek naar nieuwe soorten met de bijzondere app van waarneming.nl; Obsidentify.