Foto: Tjibbe Hunink

Drie weken geleden maakten we via dit blog melding van een nest bouwend zeearendenstel in het Hollandse Hout. Nu kunnen we, net zo vrolijk, zeggen dat de volwassen dieren afwisselend op het nest zitten. Er wordt gebroed!

Dilemma

De aanwezigheid van een zeearendenpaar in het Hollandse Hout bracht bij het beheerteam enige consternatie teweeg. Hoe graag we ook van de daken willen schreeuwen dat er een nest wordt gebouwd, moet je altijd de mogelijke verstoring door menselijke activiteiten als uitgangspunt nemen voor je handelen en dus ook je communicatie.

Je zit dan met het volgende dilemma. Om menselijke verstoring te voorkomen, wat dus altijd je uitgangspunt is, passeren een aantal mogelijkheden en gedachten de revue.

1. Je kunt de aanwezigheid en de bouwactiviteiten van de enorme vogels geheim proberen te houden in de hoop dat niemand het ontdekt en dat er dus ook geen mensen gaan kijken.
2. Je kunt het gebied proberen af te sluiten met een algemeen informatiebordje over ontoegankelijkheid van het gebied in verband met het broedseizoen. Dus geen aandacht voor de vogels in kwestie.
3. Of je kunt actief gaan communiceren over de aanwezigheid van een zeearendpaartje dat een nest aan het bouwen is. Tegelijkertijd vraag je aan mensen om afstand te houden in verband met mogelijke verstoring.

De eerste optie werd vrij snel verworpen. Natuurlijk wordt de zeearend op zijn of haar weg naar het nest vroeg of laat ontdekt en gevolgd. Een social media berichtje is dan genoeg om drommen mensen naar het Hollandse Hout te krijgen, die voor die ene unieke foto steeds dichter bij het nest proberen te komen. Ik geef toe, dit beeld geeft weinig vertrouwen in de mens weer. Helaas is dit beeld gevoed door ervaring met fotografen die de mogelijk unieke foto laten prevaleren boven de kwetsbaarheid van de natuur. Of het nu om zeldzame planten of jonge vossen gaat, allemaal prachtige foto’s die soms ten koste gaan van het ‘fotomodel’ en de omgeving.

De tweede optie heeft ook niet lang standgehouden. Een deel van een groter gebied afsluiten in verband met broedende vogels, leidt logischerwijs tot de constatering dat er in de omgeving van het afgesloten deel niets bijzonders zit te broeden. Hetgeen zeker niet het geval is. Het Hollandse Hout in haar geheel is juist nu op haar kwetsbaarst. Het broedseizoen is begonnen en een nieuwe generatie dieren komt in deze periode op de wereld. We vragen als boswachters aan het publiek om hun honden aan te lijnen (wat sowieso moet) en nog voorzichtiger dan anders te zijn met de natuur.

Blijft alleen de derde optie over. Het publiek bekend maken met de aanwezigheid van een broedend stel zeearenden in het bos en er op vertrouwen dat mensen zo verstandig zijn de privacy van het jonge stel te respecteren. Vertrouwen is natuurlijk goed, maar dan moet er wel goed voorgelicht worden en het publiek op hun (mede)verantwoordelijkheid worden gewezen. Is dit genoeg?

We durfden het nog niet aan en hebben voor de zekerheid de paden afgesloten met bouwhekken, voorzien van duidelijke informatie. En ja, ook toch maar camera’s neergehangen voor die mensen die denken dat borden en hekken er alleen voor anderen zijn.

Als dan ook nog Omroep Flevoland langskomt en met ons het publiek wijst op ieders verantwoordelijkheid om verstoring te voorkomen dan moet het allemaal goed komen. Toch?

Vertouwen in de medemens

Na drie weken kunnen we volmondig beamen dat het tot nu toe goed gekomen is. Dat geeft vertrouwen in de medemens (behoudens één hardloper en zijn hondje en een wandelende stelletje). Dank daarvoor!

De zeearenden zitten nu afwisselend op het nest te broeden en hopelijk kunnen we in ons volgende blog in april melding maken van één of twee jonge zeearenden. We houden je via deze blog op de hoogte van de ontwikkelingen.