Afgelopen week zijn de laatste struiken en bomen geplant in het kerngebied. Op twee plantvakken (exclosures) langs de beheerweg na, zijn de 17 grote exclosures op Het Stort en de Beemdlanden ingeplant met in totaal 54.200 bomen struiken. Een mijlpaal waar we graag even bij stilstaan.

In het kader van de opgave om beschutting in het kerngebied van de Oostvaardersplassen te realiseren zijn we drie jaar geleden begonnen met omrasteren van grote stukken grasland in het westelijke deel van de Oostvaarderplassen. Deze omrasterde gebiedjes lijken nu wel ruige ‘eilanden’ in het grazige deel van de Oostvaardersplassen.

Tienduizenden struiken en bomen

Met het planten van tienduizenden struiken en bomen in deze exclosures is de basis gelegd voor een 300 ha groot bos-weide landschap dat beschutting biedt aan de grote grazers (de konikpaarden, heckrunderen en de edelherten) wanneer de weersomstandigheden slecht zijn.  De begroeide ‘eilanden’ vormen daarnaast ideale schuil-, voedsel- en broedplekken voor vogels, kleine zoogdieren en insecten die afhankelijk zijn van struweel.

De afgelopen twee winters hebben we in de exclosures, variërend tussen 3 ha en 30 ha, groepsgewijs bomen geplant met daarom heen een haag van doorn- en stekeldragende struiken. Denk hierbij aan meidoorn, sleedoorn en rozen. De helft van het totale oppervlakte aan bosschages is hiermee gerealiseerd. Door natuurlijke verjonging, waarbij via worteluitlopers en het zaad van de aanwezige struiken en bomen nieuwe planten ontstaan, zal het ‘bos’ in het bos-weidelandschap zich uitbreiden tot een totaal oppervlak van 150 ha.

In eerdere blogs van 1 oktober 2018 en 11 december 2020  hebben we aandacht besteed aan de manier waarop de bomen en struiken worden geplant. De net ingeplante exclosures ogen nog heel pril. Kleine, kale boompjes en struiken die ruim een meter boven het maaiveld uitsteken in een omgeving van louter gras. De oudere exclosures zien er daarentegen al weer veel ruiger uit. De bomen en struiken hebben er daar al weer een of twee groeiseizoenen op zitten en staan nu in een ruige zee van allerlei kruiden. Mooi is om te zien hoe de zilverreigers juist deze ruigtes opzoeken om hun kostje bij elkaar te scharrelen.