Afgelopen week belde de projectleider voor de nieuwe slenk in het Hollandse Hout met een verheugende mededeling. Nee, de slenk is nog niet af, maar in de noordoostelijke ‘kop’ worden nu wel de eerste contouren zichtbaar van een veelbelovende kanoroute.

De nieuwe slenk

Wat ging er aan vooraf. Sinds een aantal jaren is Staatsbosbeheer bezig met de ontwikkeling van lange, in breedte variërende waterpartij van 3 kilometer lang door het zuidelijke deel van het Hollandse Hout. Het bos is hiervoor open gemaakt, populieren met een matige vitaliteit of stormschade zijn verwijderd en er wordt sinds 2016 gegraven. Hierbij wordt zand uit de diepere bodemlaag gewonnen en uit het gebied gehaald. De laagtes die hierbij ontstaan vullen zich met kwel- en regenwater en worden aaneengeregen tot een soort van slingerende ‘rivier’ door het bosgebied. De delen die twee jaar geleden zijn aangelegd zien er nu al uit alsof er ze altijd hebben gelegen; groen, begroeide oevers met lisdodde en dikke rietkragen waar de dodaars, een kleine futensoort, zich al helemaal thuis voelt.

We naderen nu langzaam, maar gestaag de eindfase van het project. Er is nog wat graafwerk te doen en er moet nog een bult zand uit het gebied worden getransporteerd. In de loop van dit en volgend jaar worden op verschillende plaatsen kijkschermen en toegangspaden aangelegd zodat men ongestoord van het, inmiddels rijke vogelleven kan genieten.

Kano-excursies

In de zomer van afgelopen jaar hebben we een aantal kano-excursies georganiseerd in een klein deel van de nieuwe slenk. Binnenkort kunnen we van de hele lengte van de slenk gebruik maken om met bezoekers op ontdekkingstocht te gaan. Nu wordt er dus hard gewerkt aan het noordoostelijke einde van de slenk. Hier is de slenk breed, als een soort meertje met een eiland in het midden. Dit eiland, nu nog met de vaste wal verbonden door middel van een dam, is doorsneden en het water is voor kano’s bevaarbaar. Waar de afgeronde kleioevers nu nog duidelijk zichtbaar zijn, weten we uit ervaring dat ze volgend jaar met de eerste pioniersplanten , zoals moerasandijvie en lisdodde, begroeid zijn.

Herstelde poelen

In het zuidelijke deel van de Hollandse Hout (het bosgebied tussen Torenvalkweg en Lage Vaart) kun je sinds kort ook genieten van twee herstelde poelen. In de afgelopen jaren waren deze poelen alleen nog maar zichtbaar op oude luchtfoto’s of gedateerde topografische kaarten. Door deze ‘vrij te stellen’ waarbij overhangende wilgen en struiken zijn verwijderd is er weer zicht op het open water en de omringende rietkragen. Niet alleen mooie plekjes in het bos om van te genieten, maar ook een plek waar de biodiversiteit wordt versterkt.  Amfibieën, libellen en visjes vinden er een goed leefgebied en trekken op hun beurt weer diverse vogelsoorten aan.

Nieuwe generatie bos

In het Hollandse Hout worden nu op verschillende plekken bomen en struiken geplant. Op plekken waar voorheen essen en populieren stonden wordt er een nieuwe generatie bos aangelegd. Anders dan voorgaande jaren worden de stukken waar de aanplant in de grond wordt gezet, door middel van rasters beschermd tegen de vraat van reeën.
De afgelopen jaren constateerden we dat vraatdruk door reeën, die zich te goed doen aan de knoppen van de jonge boompjes, zorgde voor het afsterven van een deel van het de nieuwe aanplant. Om de boompjes te beschermen hebben we dan ook besloten om de ‘bosvakken’ te omrasteren met een twee meter hoog gaaswerk. Niet het mooiste gezicht voor de bezoeker, maar helaas wel  noodzakelijk om de nieuwe stukjes bos in de benen te krijgen. Na verloop van tijd worden de rasters weer verwijderd, als de bomen robuust genoeg zijn.
Achter het gaas zien we nu tussen de volwassen bomen de nieuwe boompjes en struiken.
Ook de percelen waarin we afgelopen jaar fijnsparren hebben verwijderd vanwege aantasting door de letterzetter, een vervelende bastkever die de vitaliteit van de sparren bedreigt, zijn nieuwe bomen geplant. Omdat het vaak om schaduwrijk bos gaat is er voor beuken gekozen, die als soort schaduwtolerant is en goed onder de overblijvende fijnsparren kan gedijen. Dit is dan ook het beukenbos van de toekomst. Op de open plekken zijn eiken en haagbeuken geplant, licht minnende soorten die de openheid en het zonlicht nodig hebben om tot volle wasdom te komen.

Tijdens een fietstocht of een wandeltocht in het Hollandse Hout zie je dus dat Staatsbosbeheer ook in deze periode volop aan het werk is en zijn er allerlei ontwikkelingen die zich in het gebied voltrekken. Ik kijk ook hier graag naar de nabije toekomst en wat deze ontwikkelingen betekenen voor de natuur en de beleving van dit prachtige bosgebied. We werken hard aan een gevarieerd en duurzaam bos, met een variatie in leefgebiedjes zoals bos, open grazige plekken, met riet begroeide oevers en open water en een optimale beleefbaarheid voor bezoekers die van stille plekjes willen genieten en met een kano ook vanaf het water van de natuur willen  genieten.