De koperwiek, alleen in september tot mei in Nederland te zien, vooral op besdragende struiken in parken en tuinen en op weilanden grenzend aan hagen en bosjes.

Dagelijks ontmoet ik rondom de Oostvaardersplassen enthousiaste vogelaars en natuurliefhebbers. Ze zien vaak bijzondere, of juist heel gewone vogels. Hun waarnemingen leggen ze vaak schitterend vast op foto's die ik regelmatig voorbij zie komen. Een van die mensen is Pim Julsing. Hij schreef het onderstaande blog.

In oktober is er geen ontkomen aan, het najaar hangt volop in de lucht . Zelfs als de temperaturen dagenlang nog boven de twintig graden uitkomen en men rept over een oude wijven zomer is er geen twijfel mogelijk, de herfst is aangebroken. De kleuren van de bladeren en zelfs de breking van de zonnestralen verraden dat de zomer ver achter ons ligt. Je kunt het najaar zelfs ruiken. De laatste groepen lepelaars vertrekken uit de Oostvaardersplassen onderweg naar de Afrikaanse westkust alsmede duizenden rietvogels; blauwborsten, rietzangers en kleine karekieten. En waar zijn opeens de bruine kiekendieven gebleven? Een enkeling hangt nog rond en overwintert in het gebied.

Oktober is een maand die weemoedig kan stemmen. Echter naast de vele vogels die de Oostvaardersplassen in het najaar verlaten zijn er minstens zoveel weer onderweg uit het hoge noorden. Vanuit de dichte naaldwouden in Scandinavië vertrekken honderdduizenden vogels zuidwaarts. Koperwieken, kramsvogels, kepen en sijzen het lijkt in deze tijd van het jaar wel een eindeloze stroom vogels. En zullen de pestvogels dit jaar naar het zuiden trekken?

Op de grote vlakte in de Oostvaardersplassen zijn zwermen van soms wel honderden puttertjes te zien. Grote groepen spreeuwen vormen prachtige figuren in de lucht, vooral als ze worden aangevallen door slechtvalk of havik. Boven de vlakte vliegen groepen vinken en veldleeuweriken naar warmere streken. En met een dosis geluk hoor je in het Oostvaardersveld een bladkoning, een vogeltje van amper tien centimeter dat vooral te horen is, zoiets als een “Swee-eet”. Helemaal uit Siberië deze kant opgekomen, op doortrek wel te verstaan.

Naast de algemene vink kom je de laatste week ook veel kleurrijke kepen tegen in de Oostvaardersplassen, ze rusten even uit in een boom of struik alvorens verder te vliegen. Kepen zijn eigenlijk de vinken van het hoge noorden. Het duurt niet lang meer en dan verschijnen de eerste wilde zwanen, nonnetjes, grote zaagbekken en brilduikers. Alleen die namen al, pure dichtkunst.

Oktober is de vogelmaand bij uitstek!

PS: de reactiemogelijkheid onder dit blog is gesloten. Heeft u vragen, opmerkingen of suggesties, stuur dan een e-mail naar de boswachters.