Dit walgelijke gebied moet gestopt worden, hier is geen sprake van natuur maar uit de hand glopen experiment, de grazers hebben geen kans in deze gevangenis.

Eerlijk gestolen, maar ik sta er wel voor 100% achter: “Begin jaren 80 nam Dr. F. van Beusekom, oud directeur ontslag bij SBB. Omdat hij niet in de toekomst verantwoordelijke wilde zijn voor een verwoest landschap, vol duizenden hoefdieren met vele soorten aandoeningen en ziektes, honger en dorst. In 2014 schreef hij deze brief voor een ieder die strijd om het onnodig lijden van duizenden hoefdieren te stoppen.

Notitie t.b.v. de Bijzondere Procedure Oostvaardersplassen op 15 april 2014.
Auteur: Dr. C.F. van Beusekom, oud-directeur van Staatsbosbeheer.

“STAATSBOSBEHEER IS DE WEG KWIJT”
Sterfhuis als topnatuur.
In de Oostvaardersplassen speelt zich iedere winter een drama af, onder verantwoordelijkheid van Staatsbosbeheer en de minister van EZ, Henk Kamp. Het gaat om het gestuurd laten verhongeren van grote aantallen paarden, herten en runderen. Deze vorm van dierenmishandeling wordt ons door de betrokken deskundigen en beheerders verkocht als de normaalste zaak van de wereld. Sterker, als het hoogste goed! Het sterfhuis Oostvaarderplassen wordt namelijk met trots gepresenteerd als Nederlands mooiste natuurontwikkelingsproject. “Het doel van dit project is,” zo lezen we op de website van SBB, “natuurlijke dynamiek de ruimte te geven. Natuurlijke processen zijn leidend. De natuur kiest haar eigen weg. Precies dat maakt de Oostvaardersplassen zo’n uniek gebied.” Imponerende bezweringen, gevolgd door wervende kreten: “Maak kennis met het Nederland van duizenden jaren geleden.” De realiteit wordt paradijselijk ingekleurd: “Met elkaar leven de dieren hier een natuurlijk leven, in een gebied waar de natuur het voor het zeggen heeft.”
Hoe natuurlijk is de natuur in de Oostvaardersplassen eigenlijk?
Het is een gebied in ontwikkeling, potentieel rijk aan biodiversiteit, maar wel binnen kunstmatige randvoorwaarden, namelijk de waterhuishouding, de inrastering van het gebied en de keuze van de ingezette grote grazers. En juist bij die grote grazers wringt de schoen. Bij gebrek aan natuurlijke vijanden of uitwijkmogelijkheden zijn ze gaan “woekeren” ten koste van de rest van het ecosysteem. Ze vreten de hele primaire productie op. Grof gezegd bestaat dat ecosysteem nu uit niet veel anders dan gras en grazers: Een zwaar gestoord systeem, dat zich bevindt op het niveau van een intensieve veehouderij. En dat brengt Staatsbosbeheer aan de man als “het Nederland van duizenden jaren geleden.”
Kan het anders?
Het ontwikkelen en beheren van ecosystemen is een vak dat alles te maken heeft met het leiden van stuurbare processen in gewenste banen. Concreet: Als grote grazers worden ingezet om habitats en soorten te sturen naar een gewenste kwaliteit en samenstelling, moet men ofwel de randvoorwaarden ofwel de processen ofwel beide tegelijk corrigeren als dat niet goed gaat. Dat is ten onrechte niet gebeurd en daardoor is het z.g. natuurlijke proces voorspelbaar ontspoord.
Hoe is het zover gekomen?
In het oorspronkelijke beheersplan van 1995 staan de grote grazers ten dienste van de prioritaire vogelsoorten. Ze vormen geen op zichzelf staande doelstelling, ze zijn uitsluitend middel! Die doelstelling verandert in het ontwikkelingsplan van 2008. Het in stand houden van het gebied ten behoeve van prioritaire soorten is geschrapt. De doelstelling luidt nu: “Het scheppen van
randvoorwaarden voor natuurlijke processen en deze in stand houden. Welke randvoorwaarden en voor welke processen dat zijn wordt ontleend aan de spontane ontwikkeling in het gebied zelf en aan natuurlijk functionerende ecosystemen elders in de wereld die als referentiekader dienen.” Een soort toverformule waarmee je veel kanten op kunt. “Natuurlijke processen” hebben een absoluut karakter gekregen en zijn een geloofsartikel geworden. Dat blijkt ook uit de toon van het document; die is niet zakelijk meer. “De kern van de toekomstvisie OVP is dat wat er tot nu toe aan kwaliteit tot stand kwam en nog komt, de uitkomst was, is en zal zijn van natuurlijke processen.” “Niets anders wacht ons dan de top! “ Ik zie eerder een afgrond: De natuurlijke processen, te weten het uit de hand laten lopen van de grazerpopulaties, bevorderen de biodiversiteit niet maar brengen die juist om zeep. Ik vind het schokkend dat dit aanvechtbare document, geschreven door één enkele persoon, door Staatsbosbeheer – blijkbaar met goedkeuring van het toenmalige ministerie van Landbouw – is geaccepteerd als basis voor het beheer. Het heeft geen wetenschappelijk fundament, maar is gebaseerd op een blind vertrouwen in natuurlijke processen.
Kortom:
1. Het heersende regiem is een ecologische ramp.
2. Het is gebaseerd op een blind geloof in natuurlijke processen.
3. Het is het volkomen zinloos.
4. Het is een bron van dierenleed en heilloze maatschappelijke discussie.
Als een officiële beheersinstantie desondanks volhardt in de ingeslagen weg, moet zij daar toch wel heel goede argumenten voor hebben. Welnu, die argumenten zijn er niet. Staatsbosbeheer, met al haar commissies en adviseurs, laat zich leiden door een waan, een irrationeel geloof. Het zijn de kleren van de keizer. En bijna iedereen trapt erin, zelfs de politiek. Het is tragisch dat zo’n schitterend en veelbelovend natuurproject als de Oostvaardersplassen zo ver heeft kunnen afglijden.
Oplossing.
De oplossing is eenvoudig: Terugbrengen van de dichtheid aan grote grazers tot op het niveau dat in overeenstemming is met de draagkracht van het ecosysteem en die dichtheid handhaven. Daarvoor hoeft het beleid niet te worden aangepast, men haalt de angel eruit. De huidige praktijk is slechts het bedenksel van enkele personen.
Gevolgen als de huidige praktijk wordt gecontinueerd:
Eindeloze voortzetting van onnodig dierenleed, met alle daaruit voortvloeiende maatschappelijke polarisatie en discussie. Een bedroevend resultaat in termen van natuurkwaliteit. Aantasting van het maatschappelijk draagvlak voor natuurbeheer. Voortzetting van kwalijke misleidende publieksvoorlichting. Uiteindelijk riskeert Staatsbosbeheer, bij ongewijzigde koers, zich ernstig te blameren”.

Dode lammetjes in de wegberm gedeponeerd, een kat die niet meer uit de boom kan klimmen, een broodfokker die zijn pups zonder geënt te zijn verkoopt, een boer die het niet meer ziet zitten en zijn vee verwaarloost, zwanen die illegaal geleewiekt worden, de dierenbeschermingsorganisaties rollen over elkaar heen om in te grijpen. En terecht. Maar hier, omdat een “natuurbeschermingsorganisatie” beheer boven welzijn van dieren stelt, is niemand thuis. Geen enkele organisatie heeft belangstelling voor het al jaren durende dierenleed in de Oostvaardersplassen. En dat zit mij dwars. Daar maak ik me boos over. Mijn sympathie, mijn steun zijn ze kwijt. En dan de politiek. Daar had ik toch al geen vertrouwen in, maar dat vertrouwen is nu tot onder het absolute minpunt gedaald. Waarom is destijds de Partij voor de Dieren opgericht? Om vegaburgers aan de man te brengen?
Naast woede speelt bij mij ook schande mee. Schande dat één van mijn vroegere werkgevers, het Staatsbosbeheer, zo met dieren omspringt, dieren laat verhongeren. En zich dan op een schandalige manier verweert tegen mensen die juist voor die dieren in de bres springen. Met dooddoeners, met complete leugens, intimidaties, door het inzetten van incompetente beheerders in het getto dat Oostvaardersplassen heet.

de oostvaardersplassen zijn een feiten geen natuurgebied. dit vraagt gewoon om problemen. waarom geen grote roofdieren introduceren zodat er een natuurlijk-evenwicht kan ontstaan anders blijft het aanmodderen. het aantal dieren dat moet sterven moet gelijk zijn aan het aantal geboorten anders blijf je zitten met meer dieren en dus honger. en met grote roofdieren bedoel ik wolven of beren

Verbind het gebied alstublieft met de Veluwe en eventueel de uiterwaarden. Een dergelijk klein gebied en zulke aantallen dieren leidt tot veel onnodig leiden. Waarom niet een reëel aantal dieren aanhouden, zodat het weer het vogelgebied kan worden wat het was. Het teveel aan dieren kan ook als scharrelvlees / wild verkocht worden. De mens neemt dan de rol van jager weer op zich die de wolf niet kan vervullen. Jaarlijks deze discussie moet niet nodig zijn. Een deskundig beheerder kan daarin vast goede keuzes maken. Hoewel het doden dan ook vast niet fijn is, is het wel humaner dan deze manier.

Echt bizar hoe ze zichzelf tegenspreken. Aan de ene kant hebben ze het over dierenwelzijn maar gelijk erna over dieren die verhongeren en dus maar afgeknald moeten worden. Niet bijvoeren want dan worden dieren te sterk en worden er teveel dieren geboren, dus jongens, laat maar verhongeren die hap. En dan roepen dat het natuur is. Nee hoor, dit is gewoon uithongeren en vermoorden van een hele grote dierentuin.

Hoe men het ook went of keert: deze dieren leven achter hekken. Wij hebben een verantwoordelijkheid en moeten deze nemen in tijden als deze.

joh waar hebben ze het over ze gebben er 700 afgemaakt lopers en ze laten die beesten daar gewoon dood gaan van de honger hoofdloze dat ze zijn

Simpel gezegd komt het hier op neer. Hou nu eens op met onzin verkopen jammer van je tijd en lucht verplaatsen heeft geen zin. De Oostvaardersplassen is een mislukt project een natte droom najagen van zg biologen welke absoluut geen inzicht hebben wat de natuurlijke wijze van dieren is. Dit moet stoppen experimenten als dit is kwelling voor de levende haven van de Oostvaardersplassen. Als je dit natuurlijk vind, heb je het niet begrepen. Tijd voor een nieuw tijdperk en overlaten aan mensen die wel weten waar ze het over hebben. Hou eens op neem je ontslag en ga iets anders doen.

n een officieel stuk las ik het volgende:

Vaststaat dat Staatsbosbeheer c.s. beleid heeft ontwikkeld om te voorkomen dat de grote grazers onnodig pijn lijden en creperen. Dit beleid houdt op dit moment
– samengevat – in dat de grote grazers die onnodig lijden en creperen in een vroeg stadium (vroeg reactief beheer) worden afgeschoten en dat zij, behoudens twee uitzonderingsgevallen, niet worden bijgevoerd. De grote grazers worden slechts bijgevoerd, als:
– essentiële voedingsstoffen (zoals mineralen) ontbreken of onbereikbaar zijn,
– er vanwege onvoorziene (uitzonderlijke) omstandigheden (bijvoorbeeld overstroming) grote (massale) sterfte dreigt (een zogenaamde crash).

Door de enorme regenval is alles vertrapt en is er een groot voedseltekort (essentiële voedingsstoffen ontbreken dus) en heeft SBB t/m januari 700 dieren heeft moeten afschieten. Het gras gaat nog lang niet groeien dus het wordt de komende maanden een slachtveld (crash).

Als Staatsbosbeheer werkelijk het dierenwelzijn ter harte gaat waarom gebeurt het bijvoeren dan niet? Vinden SBB afschieten diervriendelijker en is het afvoeren naar Rendac ecologisch verantwoord? U moet zich diep schamen.

Hoeveel wolven moeten er dan naar jouw inzicht worden uitgezet om het afschieten af te schaffen en hoe wil jij voorkomen dat de wolven niet uitbreken naar de omliggende plaatsen?

Worden dode dieren geruimd of mogen ze blijven liggen?
Zijn een belangrijke schakel in de voedselketen (bv. zeearend, vos, raaf, allerlei soorten aaskevers).