Op de vruchtbare kleigrond van het Purmerbos groeit van alles.

Als ik nu zo door het Purmerbos loop zijn de bomen mooi frisgroen en komen de eerste blaadjes aan de bomen weer tevoorschijn. Dat er zoveel groeit in het Purmerbos heeft te maken met ondergrond van het bos. Het bos ligt namelijk op de bodem van het meer de Purmer. Precies 400 jaar geleden werd het meer drooggemalen en op deze kleigrond heeft Staatsbosbeheer 31 jaar geleden een bos aangelegd. Jaarlijks vinden er in het bos allerlei werkzaamheden plaats zodat het bos, bos zal blijven.

Een kleigrond heeft als eigenschap dat het zeer voedselrijk is, maar ook veel water vasthoudt. Daarom kunnen er in het Purmerbos niet alle soorten bomen groeien. In dit typische polderbos staan daarom ook bomen die het goed doen in natte polders of langs de uiterwaarde van rivieren. De populier is één van die boomsoorten die het goed doet in het Purmerbos.

Misschien wel te goed, want binnen 15 jaar worden het erg grote bomen. Zo bleek afgelopen jaren dat deze grote populieren daardoor niet altijd van goede kwaliteit waren en dus vooral gevoelig waren voor harde wind. Om het voor de vele recreanten veilig te houden worden deze populieren langs de paden weggehaald. Vooral in de wintermaanden lijkt het daarom soms wat kaler in het bos. Nu de blaadjes weer aan de bomen komen zal dat al snel minder opvallen.

Het Purmerbos is te vinden langs de Westerweg in Purmerend. Vanaf de Purmerenderweg tot aan het fietspad aan de Groeneweg is het bos toegankelijk voor honden. Het deel van het bos dat ligt tussen de Groeneweg en Ilpendam zijn honden niet toegestaan. Kijk hier op de website van Staatsbosbeheer voor meer informatie.

Deze blog is ook gepubliceerd als column in het Waterlands Weekblad.