Afgelopen dagen was het erg druk in de natuur. Natuurlijk vanwege het mooie weer, maar ook vanwege het Corona virus. Mensen trekken er massaal op uit. De natuur is een mooie uitvalsbasis, zeker in deze periode. Vogels beginnen te zingen, knoppen lopen uit, planten schieten uit de grond. De lente is in aantocht, het broedseizoen is begonnen. Dit seizoen loopt van 15 maart tot 15 juli. De natuur is op zijn mooist, maar ook op zijn kwetsbaarst. Rust voor dieren is belangrijk. Vogels broeden en reeën krijgen kalfjes.

Misschien is dit wel de meest gestelde vraag van de afgelopen tijd. Iedereen lijkt het te willen weten als ze met de boswachter in gesprek zijn. Of ik de wolf al heb gezien? Wanneer mijn antwoord dan is: ‘nee, ik heb een wolf hier nog niet gezien’, is iedereen verbaasd. Hoe het kan dat de boswachter de wolf nog niet heeft gezien, is misschien wel simpeler dan het lijkt. De kans dat je hem in het bos tegenkomt, is eigenlijk niet zo heel groot. Die kans is veel groter in het open landschap en waar ook de meeste meldingen vandaan komen, zeker nu de maïs en aardappels weer van het veld zijn en het gras kort de winter ingaat. Maar sinds kort kan ook ik antwoorden: ‘Ja, ik heb hier ook een wolf gezien.’

Een schaapskudde hoort bij de heide. Het is een dromerig, idyllisch gezicht, maar een bordje ‘werk in uitvoering’ of ‘hier waak ik’ zou niet misplaatst zijn. De herder bereidt zich voor op de komst van de wolf. Hij is er klaar voor, maar is de recreant dat ook?

Begin 17e eeuw zou je zomaar op het Staatse Leger kunnen stuiten. Zij trokken ten strijde tegen de Spaanse bezetter. De kans dat dit nu gebeurd is ‘iets’ kleiner, maar zeker niet onmogelijk als je wandelt over de Sallandse Heuvelrug.