Bushkraft en verstoring

Als boswachter kom je prachtige dingen tegen, maar ook dingen die frustratie oproepen. Denk hierbij aan loslopende honden waar dit niet mag of afval in de natuurgebieden. Dit keer wil ik het hebben over een ander frustratiepunt, bushcraft.
Zover ik altijd heb begrepen, is bushcraft het leren van overlevingstechnieken in de natuur. Vooral met respect voor die natuur, door netjes je spullen op te ruimen en je afval mee terug te nemen. Wat hier in mijn ogen ook bij hoort, is het voorkomen van verstoring.
Begin maart was ik bezig met het monitoren van roofvogelhorsten (een horst is een nest van een roofvogel). Dat doe ik altijd met uiterste voorzichtigheid, want deze tijd van het jaar is cruciaal voor roofvogels om hun territorium af te bakenen, de nestplekken te heroveren en elkaar het hof te maken. Onderweg naar de horst van een havik, hoorde ik de volwassen vogels roepen op een plek die een eindje van de bekende horst gelegen is. Daar vlogen ze luid ‘kekkerend’ rond. Toch gek vond ik. Snel bij de horst kijken en weer terug naar pad, toen ik ineens wat zag bewegen op ca. 50 meter van de havikshorst. Een man bij een tarp verscholen tussen de dorre varens. Even een telefoontje naar de boa, gevolgd door een goed gesprek met de beste man dat eindigde met een proces verbaal. Gelukkig was de bushkrafter nog niet heel lang aanwezig en heb ik er vertrouwen in dat de haviken dit jaar gewoon hun vertrouwde nestplek gebruiken.
Verder met de monitoring kwam ik bij een andere havikshorst. En jawel, récht onder de horst een klein hutje, doch vakkundig in elkaar gezet en stevig ingegraven tegen de boom. Hier direct naast was een gat gegraven waarin gekookt is. Rondom het hutje veel platgelopen vegetatie. Alles bij elkaar was het mij overduidelijk dat hier iemand gekampeerd had. En de haviken? Geen spoor meer van te bekennen.
Ik had tot nu toe best vertrouwen in de goodwill van bushcrafters. Maar dit vertrouwen is nu diep weggezakt. Respecteer de natuur én de toegangsregels van natuurgebieden. De regels zijn er niet voor niets. Blijf dus lekker op de paden en ga zeker niet kamperen in een natuurgebied. In het broedseizoen (let op, dit begint voor een aantal soorten al eind januari en loopt voor enkele andere soorten helemaal tot in september!) is dit extra belangrijk. Netjes je hond aan de lijn als het geen losloopgebied is en je afval meenemen.
Als je wilt kamperen zijn er door het land heen prachtige kampeerterreinen waar het wél is toegestaan. Geniet van de natuur, maar met respect.
geef een reactie
Ri
Hoi, je hebt gelijk wat t verhaal respect voor natuur betreft, maar deel t op social media en in plaatselijke krantjes dan bereik je meer mensen. Nu is het afwachten wie van de lezers dit het gaat delen
Succes
Han Messie
BOSANEMONENZIEL
De kleine woudbloempjes
van de vroege lente
bloeien dicht bij elkaar
geven met hun glanzend wit
de kleur der reinheid
kale bomen en struiken
in de omgeving
bemoediging voor weldra
alvorens zelf te gaan
de blanke kronen hebben soms
wazige wijnvlekken
waaruit de vreugde
van licht dronken-zijn straalt
genieters van het voorjaar wenkt
die vol ontzag de oerkracht
van nietige pracht aanschouwen.