Deze snoek wacht op uitzetting.

In een eerder blog is al aandacht besteed aan watercrassula en de moeite die Staatsbosbeheer moet doen om deze opdringerige exoot weer weg te krijgen. Maar er is nog meer werk aan de winkel aangezien watercrassula niet de enige invasieve soort is. Een hiervan is de zonnebaars.

De zonnebaars

De zonnebaars is een vissoort die oorspronkelijk afkomstig is uit Noord-Amerika. In Nederland wordt de soort al meer dan een eeuw verhandeld als vijver- en aquariumvis. Door het loslaten en ontsnappen is de zonnebaars in het wild terechtgekomen. En het bevalt de zonnebaars hier heel goed aangezien die zich hier sterk uitbreidt. Is dat dan erg? Het is toch ook een hele mooie vis en met een extra soort wordt de natuur toch alleen maar mooier en rijker? Ja, het is een hele mooi vis. Het lichaam is mooi getekend met afwisselend blauwe en vage donkere dwarsbanden en oranje, rode en blauwe vlekken. Maar helaas, het gedrag van deze vis is minder fraai. De zonnebaars heeft zich in een groot aantal watertypen gevestigd waaronder ook van oorsprong visarme vennen en poeltjes. Hier floreert deze soort en is al snel in zeer grote aantallen aanwezig. Zonnebaarzen voeden zich met insecten en amfibieën en er zijn gevallen bekend dat na het verschijnen deze soort, zeldzame soorten als kamsalamander, boomkikker en knoflookpad verdwenen. Ook woelen ze de bodem om, zodat waterplanten het loodje leggen. Het moge duidelijk zijn dat dit niet gewenst is (zie: Zonnebaars terroriseert Brabantse wateren – YouTube).

Aanpak van de zonnebaars

In eerste instantie is op verschillende plekken, bijvoorbeeld in het Mastbos, getracht via afvissen de aantallen weer naar beneden te krijgen maar het werd al snel duidelijk dat dit dweilen met de kraan open is. Immers, volledig wegvangen is vaak niet mogelijk en door het snelle voortplantingsvermogen van de zonnebaars zijn de aantallen al weer snel terug op het oude hoge niveau.

Hulp van snoeken

Een goede oplossing lijkt de inzet van snoeken te zijn, iets wat Staatsbosbeheer al op enkele plekken doet. Dit jaar is dit ook in een ven vlakbij Zundert gedaan. Uit onderzoek van de Stichting Bargerveen blijkt dat snoeken in staat zijn om populaties van zonnebaars in toom te houden. En de kans dat de snoek zelf een ecologisch probleem gaat vormen is gering, aangezien de soort hoofdzakelijk vis op zijn menu heeft staan. Verwacht wordt dat als de zonnebaarzen opraken, de snoek eerder zijn eigen jongen zal opeten, dan dat hij zich aan ongewervelden en amfibieën waagt. Hiermee zal het aantal snoeken weer dalen. En bij een lager aantal snoeken zal het aantal zonnebaarsen weer toenemen. Hierdoor kunnen de snoeken zich dan weer uitbreiden waarmee het aantal zonnebaarzen weer zal dalen. Er zal dan een nieuw evenwicht ontstaan waarin een geringe aanwezigheid van de zonnebaars geaccepteerd wordt. En zolang de snoek aanwezig is zal de zonnebaars met een meer bescheiden rol genoegen moeten nemen en er (weer) ruimte zijn voor waterplanten, amfibieën en insectensoorten.

Zo is de grootte van de snoek goed te zien.