Het is voorjaar!
Als je buiten bent en je voelt de zon op je huid, je ziet de helblauwe lucht en je hoort de vogels om het hardst roepen, dan kun je bijna niet geloven dat het eigenlijk nog winter is...maar dat is het wel want het is pas 27 februari. Niet alleen mensen denken dat het voorjaar al begonnen is...ook veel dieren staan al in voorjaarsstand. Er wordt gebaltst, geknuffeld en gepaard dat het een lieve lust is. Ik zie op social media de mooiste foto's voorbij komen van futen...van zwanen...en natuurlijk van "ons eigen" ooievaarskoppel. Eén van de mooiste updates kwam van Marjolein Eikelenboom die vorige week precies op tijd in het Markdal was om een paring vast te leggen. Ik ben heel benieuwd wanneer het broeden gaat beginnen! Al mag het van mij nog wel even duren want ik ben bang dat er toch nog een koudere periode aankomt. Maart roert zijn staart en april doet wat hij wil....we wachten maar even af!
https://www.facebook.com/bosw8ranneke/videos/1555031517965033/
geef een reactie
Raf Stofferis (vrijwilliger)
Weten de boswachters al wanneer een nieuw scheidingsbeuk wordt geplant in het Mastbos ?
Boswachter Anneke Oomes
Nee helaas Raf, dat is nog niet bekend….we hoopten dat het afgelopen winter zou lukken maar de omstandigheden waren te slecht. We stellen het minstens een jaar uit om de nieuwe boom de beste startmogelijkheden te kunnen geven!
Esmaralda Van midde
Goh was ik toch niet de enige die het zich af vroeg. Het is zo kaal zonder een mooie scheidings beuk aan de oude postbaan. De energie van een mooie beuk wordt gemist.
Han Messie
MAARTSE REGEN
Tijdens de grillige maand
vallen druppels ruisend neer
hebben een vage lenteglans
vol welbekende beloftes
ofschoon steeds geheimzinnig
maar
als ze tikkend uiteenspatten
op hoofden takken en stenen
klinkt nog striemende strijd
van de vergane winter
het wolkenwater in de rond
wil slechts gemoedelijk zijn
schept verfijnde milde kracht
die zich vrij verspreidt
als pittige kruidengeur
plantenwortels tot leven wekt.
Han Messie
ZANDWEG ADEMT
Hoge lorken, in rechte rijen, waken
tussen aanliggend weiland en dicht bos;
hun fijne naalden hangen als wijde tros
boven golvend gras, dat zich groot wil maken.
Twee kleuren groen trachten elkaar te raken.
Neer en opwaarts? Fris avondlicht komt los
uit zomerzon, is een stille sluipvos,
die hier vreedzame vesting laat smaken.
Binnen de stammen, met meloen bestreken,
zweeft de pas ontwaakte uil langzaam rond;
zijn vleugels roepen naar alle windstreken.
Hij schept een korte, wild spelende stond:
vaste stee en drang tot zwerven verbleken
tezamen op ruisende nevelgrond.
Raf Stofferis
Wat een prachtig gedicht Han, wanneer komt er nog zo een ?