Nieuw bos na brand
Het is inmiddels weer drie jaar geleden dat wij te maken kregen met een flinke en vooral hardnekkige brand in het Prinsenbosch, naast de Chaamse bossen. De (aangestoken) brand wakkerde door de wind flink aan en de brandweer had er een hele klus aan om de brand uit te krijgen.
Omdat de brand ook in de grond zat, duurde het verschillende dagen voor het gevaar volledig geweken was. Regelmatig moesten we weer oplaaiende vuurtje bestrijden. Er zijn indrukwekkende video’s van deze brand, zie bijgevoegd filmpje.
Deze brand heeft flinke impact gehad op mij en mijn collega’s, net als een aantal andere flinke branden die we in onze terreinen hadden. Dat komt ook omdat je steeds weer geconfronteerd wordt met de gevolgen van de brand. We zien de gevolgen nog jarenlang in het veld.
green flush
Na de brand komt de ‘green flush’, een tijdelijke verrijking van voedingsstoffen in het gebied, waarbij alles gaat groeien en bloeien. Het terrein hebben we na de brand geschikt gemaakt om zich opnieuw te gaan ontwikkelen. Inmiddels is op een aantal plekken spontane verjonging opgekomen. Afgelopen najaar en dit voorjaar is het overige deel ingeplant met een variatie aan bomen, namelijk eik, douglas, beuk, lariks, esdoorn, grove den, berk en nog wat struikgewas.
ga zelf kijken naar de verjonging
Ik zou nu foto’s kunnen plaatsen van deze verjonging maar liever nodig ik je uit om zelf te gaan kijken. Je kan deze het beste zien vanaf de grote Slingerdreef (vanaf de Chaamseweg de Slingerdreef in fietsen, zie het hieronder geplaatste kaartje). En als je daar bent: bedenk dan dat deze verjonging belangrijk is voor de toekomst. Ook de generaties na ons hebben bossen nodig voor natuurbeleving en houtproductie en gezonde lucht.
Tijdens de brand zijn nesten van de op grond broedende nachtzwaluwen verloren gegaan maar gelukkig zijn de vogels ongeschonden gebleven. Zij zijn ook dit jaar teruggekeerd en we hopen op broedsucces. Hopelijk heeft ook de populatie levendbarende hagedissen zich kunnen herstellen.
geef een reactie
Han Messie
Vandaag fietste ik nogmaals langs de Slingerdreef van het Prinsenbos. Langzaam aan borrelde er een tanka op:
PAS GEPLANT
Het wijde bosveld
vol jonge boompjes glanst blij,
ziet schone toekomst.
Diep zwart aan oude stammen
vertelt brandgeschiedenis.
Han Messie
Gisteren, 11 Mei, fietste ik over de Slingerdreef van het Prinsenbos.
Hier en daar grimt nog het hatelijke zwart van de bosbrand, drie jaar geleden, op de boomstammen.
Maar op die grote open plek doet zich zoveel te meer de onoverwinnelijke herstellingskracht van de wouden zich gelden. Vol jeugdige moed kijken de jonge boompjes hun toekomst tegemoet.
Daarna genoot ik van het Putven, geheel omrand door gele lis. Bovendien heeft dit bosmeertje een zeer bevallige ruigte om zich heen.
Han Messie
Dag Liza,
Vanmiddag zal ik, zo mijn wens uitkomt, een fietstocht naar het Putven maken, dat zo prachtig omgeven is door gele lis. Een ware lust voor het oog!
Daarbij zal ik ook over de Slingerdreef fietsen en van de mooie verjonging van het Prinsenbos genieten.
Mijn eigenzinnige pen plaatst hier een gedicht over een productiebos (het doet er niet toe welk bos het is), dat ook een eigenzinnige en weemoedige wens heeft om er meer maagdelijk en ruiger uit te zien:
HOUTWINNING
Het bos, bestemd om meubels en planken
te geven aan de wereld vol rollend geld,
wordt somtijds door ontijdig hakken gekweld:
jonge dennen vallen met droeve klanken.
Beuken, keurig ontdaan van klimopranken,
staan als soldaten in rijen opgesteld,
wachten, glad en stram, tot ze zijn geveld.
Mag men voor de naam “Bomenakker” danken?
Binnen de groenbruine gangen fluistert
verborgen leven doorgaans verhalen:
“Kleine wezens, aan blad of schors gekluisterd,
verlangen naar lover- en naaldenzalen,
door struikenrommel aangenaam verduisterd,
waar warboel juicht bij verstrooide zonnestralen.”