-door- Michel Bathoorn

 
Gisteravond, zoals vele andere avonden, hadden mijn collega en ik surveillance. We besloten onze ronde te maken door het Mastbos. Op zo’n ronde kijken we of de toegangsregels worden nageleefd. Zodat, voor mens en dier, de rust blijft gewaarborgd en iedereen kan genieten van zijn of haar activiteit.

Het Mastbos wordt veel gebruikt door verschillende doelgroepen en voor verschillende sporten zoals hardlopen, atletiek, mountainbiken…enz. enz. Het Mastbos wordt dan veelal gebruikt als decor en/of achtergrond… Hetgeen oh zo jammer is!

Het statige Mastbos leeft aan alle kanten! Tussen de bomen door en in de boomtoppen, in en rond de vennen, op en naast de heide, boven en onder de graanakkers…zelfs op plekken waar je het niet verwacht, zoals het hondenlosloopgebied, zit het Mastbos boordevol leven.

Eigenlijk moet ik er af en toe wel om lachen als ik mensen zie rennen…blik op de grond…oordopjes in… muziekje op en maar rennen en rennen…al kijkend naar waar men rent. Totaal niet wetend wat er zich om hun heen afspeelt. Begrijp me goed…iedereen zijn eigen ding, zolang men zich aan de toegangsregels houdt. Maar ik kan het haast niet laten om mijn lach, op zo’n moment, in te houden…

Ik zal het uitleggen!! Het is niet dat ik iemand uitlach…integendeel!!

Ik maak graag een praatje met wandelaars, sprinters, joggers enz. En heel vaak krijg ik de vraag: “Reeën en eekhoorns?! …Die komen hier toch voor? Tenminste…ze staan op het informatiebord afgebeeld…Maar uh…ik heb er nog nooit één gezien…”

Elke keer als ik die vraag krijg, voel ik de lachkriebels omhoog komen en denk ik terug aan de zovele keren, dat ik een hardloper en/of een paar wandelaars al discussiërend en kijkend naar de grond zag staren, een ree passeerden. Een ree! Het ree staat meestal nog geen tien meter van het pad en kijkt de passerende mensen na. Of een eekhoorn die vanaf achter een stam even gluurt naar wat passanten.

Met al die dieren in het Mastbos, vind ik het altijd knap, dat zo weinig bezoekers ze zien. Zoogdiersoorten als reeën, vossen, hazen, konijnen, egels, eekhoorns, veldmuizen komen veelvuldig voor in het Mastbos. Maar ook talloze watervogels als grauwe gans, kuifeend, toppereend, wilde eend, taling, dodaars enz. komen voor op de vele vennen, die het Mastbos rijk is.

En wat denkt u van de opkomende zilverreiger in en om het Mastbos…en…ik zal u vertellen…gisteravond…toen ik met mijn collega een rondje door het Mastbos reed…stonden we oog in oog met een lepelaar! De lepelaar stond vrolijk in alle rust, het oostelijk turfven af te lepelen. Een klein kroontje op het werk van Staatsbosbeheer, al zeg ik het zelf! Ik kan er zo van genieten, als ik zoiets zie!

Misschien, omdat ik boswachter ben, kijk ik anders tegen het Mastbos aan…maar als u uw ogen openhoudt en wat beter en vaker om uw heen kijkt, dan ziet u een heel ander bos! Een bos dat geen decor en/of achtergrond meer is…maar een bos dat volop leeft en beweegt! Een wereld waar u, als bezoeker, volop in betrokken wordt!

Weet en houdt onderstaand gedicht in uw achterhoofd, als u het Mastbos weer eens bezoekt. Misschien dat het u helpt alle moois te zien!

Ik ren, sprint, loop, wandel en fiets zo vrij…

Ik mag mijzelf gelukkig prijzen, met een prachtig Mastbos zo dichtbij!

Ik zie de lucht, de kleuren en het zandpad waarnaar ik kijk…

Ik zie de stammetjes, de boomwortels en de gaten die ik ontwijk!

Ik zie echter niets wat leeft en weinig dieren…

Ik zie de schoenen van een passant en wat passerende mieren!

Ik zag de boswachter en hij sprak tot mij…

Om zich heen- en omhoogkijkend en al wijzend vertelde hij!

Kijk omhoog en kijk om u heen, daartoe heeft u alle reden…

Maar waak ervoor dat u al het moois mist, met het kijken naar beneden!

                                                                                  -Michel Bathoorn-