Hè? Wie heeft er nou zijn schuurtje gerenoveerd en de natuur de oude dakplaten cadeau gedaan? Dat is de eerste gedachte die me te binnen schiet als ik de metalen platen in de hei zie liggen. Enigszins gespannen pakt mijn collega Dennis Jilisen een van de platen vast en draait deze voorzichtig om. Helaas! Geen hagedis, geen hazelworm, geen slang. Vandaag ga ik met Dennis de hei op.

Elk jaar, tijdens het broedseizoen, wordt de wandelroute door de Meeuwenduinen tijdelijk afgesloten. Hierdoor kunnen alle dieren van de Meeuwenduinen in alle rust voor nakomelingen zorgen.

De komende maanden zullen grote kuddes schapen aan het werk zijn in de duinen in de Kop van Schouwen. Zij worden met name ingezet om de blaadjes van de Amerikaanse Vogelkers (Bospest) op te eten om zo deze soort uit de duinen te laten verdwijnen.

Je kunt in Drenthe soms heel bijzondere wintergasten tegenkomen op de hei, bijvoorbeeld de klapekster, de grootste vogel uit de klauwierenfamilie. Slachter of slager is de betekenis van de wetenschappelijke naam van deze familie. Afgelopen maanden deed ik een paar leuke waarnemingen.

LHEE – Het is echt voorjaar. Steeds meer planten komen tevoorschijn of beginnen te bloeien, knoppen staan op springen en sommige struiken en bomen tonen al blad. Ook de reptielen zoals adders zijn nu uit hun winterslaap ontwaakt en liggen in de zon op te warmen, want het zijn tenslotte koudbloedige dieren. Ze bereiden zich […]

HONDSRUG – Zeldzaam doch niet belangrijk. Het is een opmerkelijke combinatie van woorden in het boek Amfibieën en reptielen in Drenthe van Edo van Uchelen. En dan gaat het, niet onbelangrijk, over de zandhagedis. Om even terug te komen op die woorden. In Drenthe is de zandhagedis inderdaad een relatief zeldzame verschijning. In andere delen van […]

BARGERVEEN – Ondergetekende boswachters zijn beiden ruim 30 jaar actief in het Drentse Bargerveen en hebben vele adders gezien. Maar ze zijn nog steeds op zoek naar een live optreden van dansende adders, ook wel het macho gedrag van adders genoemd. Een gevecht waarbij twee adder mannetjes strijden om het recht van de sterkste: wie […]

Het is inmiddels weer drie jaar geleden dat wij werden opgeschrikt door een flinke en vooral hardnekkige brand in het Prinsenbosch, naast de Chaamse bossen. De (aangestoken) brand wakkerde door de wind flink aan en de brandweer had er een hele klus aan om de brand uit te krijgen. Gelukkig is na drie jaar het herstel van het terrein zichtbaar.

Rond 1950 kwamen bijna alle reptielen die in Nederland voorkomen, ook voor in Westerwolde. Door veranderingen in het landschap is daar nu nog maar één soort van over; de levendbarende hagedis. De afgelopen jaren hebben we de gebieden waar deze hagedis leeft aantrekkelijker gemaakt. En waar mogelijk met elkaar verbonden. Bijvoorbeeld in het beekdal van de Ruiten Aa en het Natuurnetwerk Nederland (NNN). Deze week hebben we in Lyskemeer gewerkt.

De natuurgebieden in Westerwolde zijn prachtig. En ze zijn het thuis voor bijzondere insecten en amfibieën. Zo woont er een vlindertje met de naam veenbesblauwtje en de levendbarende hagedis. Maar deze natuurgebieden waarin zij leven staan onder druk. Bijvoorbeeld doordat ze dichtgroeien met bomen, te schaduwrijk zijn of omdat de bodem steeds zuurder wordt. Allemaal van invloed op het leven en de ontwikkeling van deze soorten. Met subsidiegeld uit het provinciale Programma Natuur, gaan we hier de komende maanden wat aan doen.

Op het enige overgebleven heideterrein in de provincie Groningen verkent een van onze vrijwilligers het zandpad op de Jilt Dijksheide. Het is een unieke locatie. De Jilt Dijksheide is het enige overgebleven heideterrein van de provincie Groningen, waar ook nog een deel hoogveen ligt. Juist op deze locatie ligt de levendbarende hagedis regelmatig te zonnen. Voor de levendbarende hagedis is het de enige vindplaats ten westen van de stad Groningen. Met wat geluk spot je de levendbarende hagedis ook zelf. Wichard is inventarisatie vrijwilliger voor Staatsbosbeheer en kent de hotspots van het terrein.