De afgelopen maanden heb ik volop kunnen genieten van de vogeltjes in onze tuin. Zelfs op grijsgrauwe en regenachtige dagen kwamen ze op bezoek. Vanaf mijn werkplek bij het raam kon ik ze mooi observeren. Al snel ontdekte ik dat de verschillende soorten zich ook anders gedragen.

Groenlingen, vinken en andere vogels

De groenlingen gunnen elkaar de pit in de bek niet. Ze hangen met z’n vieren aan een voedersilo en als er dan een vijfde bijkomt krijgt ie een snauw. De koolmeesjes en pimpelmeesjes vliegen af en aan, pikken één zaadje mee en dan snel weer weg. De vinken scharrelden vooral op de grond, op zoek naar restjes. Roodborst komt maar af en toe. In z’n uppie scharrelt ie wat rond om overal iets van te proeven. Het grappigste zijn de duiven; er zijn dikke en dunne en ze zijn altijd met zijn twee. Pompidompompidom…

De amberboom

Onze tuin is waarschijnlijk zo populair omdat hij vol hangt met vogelvoer. Maar ook omdat hij rommelig is. Rommelig met een reden en een smoes. De reden is dat we geen zin en tijd hebben om elk grassprietje en zevenbladblaadje te plukken. De smoes dat een niet gesnoeide en vol blad liggende tuin een walhalla is voor vogels. Ze kunnen scharrelen tussen de bladeren en chillen op de takken van de niet gesnoeide bomen en struiken. Hun favoriete pleisterplek was onze amberboom; een prachtige boom waar we in elk seizoen van konden genieten. Van het frisgroene blad in het voorjaar, de schaduw in de zomer, het amberrood in de herfst en nu, in de winter, als veilige haven voor de vogels. Menige duivenromance heeft hier zijn oorsprong. De boom was de ziel van onze tuin.
‘Was’, want helaas is onze boom niet meer. De januaristorm heeft hem geveld. Toen ik thuis kwam van mijn werk lag hij als een gevallen soldaat over de schutting. Kapot, gebroken, geknakt aan de grond. Zijn tijd was gekomen en wij moeten zonder hem verder. Een grote leegte achterlatend in onze tuin. Leeg voor ons, maar ook voor de vogels. Mijn grootste angst na de shock was dan ook: zullen ze nog terugkomen?

Spannend

Gespannen zit ik de volgende ochtend bij het raam. De silo’s met zonnebloempitten zijn extra goed gevuld en de tuintafel ligt vol met lekkernijen. En jawel hoor. Binnen no time zitten er 2, 3, 4, 8 vogeltjes te smullen. Ze landen in de niet gesnoeide moerbei om te kijken of de kust veilig is en vallen dan aan. Alsof er niks veranderd is. Pff… gelukkig maar.

Nieuw liefdesnestje

De kleine vogeltjes zijn gewend aan een amberboomloze tuin maar dat geldt niet voor alle tuinbewoners. Als ik ’s avond naar bed ga hoor ik in de tuin jammerlijk gekoer. Het is de duif die zijn slaapplek in onze boom mist. Arme duif. Hij zal op zoek moeten naar een nieuw liefdesnestje.

Wil je ook genieten van vogels in je tuin? Doe dan mee met de Peel Ontdektocht ‘vogels in de winter’ bij Buitencentrum De Pelen en ontdek wat je zelf kan doen om vogels de winter door te helpen.
Kijk op www.staatsbosbeheer.nl/depelen voor meer informatie.