www.boswachtersblog.nl/ Limburg

Over oude meesters en plaatjes schieten

10 februari 2017 Boswachter Marijke Vaes in Limburg

Ken je dat? De behoefte om even ‘alleen op de wereld’ te zijn? Even geen mens, mobiel, computer of krant in de buurt; afschakelen van de hectiek van de dag en een momentje voor jezelf. Nou, ik wel! Gelukkig werk bij het Nationaal Park De Groote Peel, een natuurgebied waar het nog echt stil kan zijn.

Pauze
In de pauze maak ik dan ook regelmatig een wandeling. Mijn eerste stop is bij het Meerbaansblaak, een grote waterplas die is ontstaan door het uitbaggeren van veen. In de jaren zestig, toen de turfstekers waren verdwenen, werd het Blaak een broedplaats voor meeuwen. Vanwege de omvang van deze kolonie een attractie voor de omwonenden en één van de redenen waarom de Peel toeristisch op de kaart kwam. De meeuwen zijn verdwenen, maar het bijzondere van deze plek is gebleven.

De Nachtwacht van de Peel
Onze voormalige boswachter noemde het Blaak ‘de Nachtwacht van de Peel’ omdat het qua schoonheid absoluut kan concurreren met het beroemde schilderij van Rembrandt. Bovendien is het, net als de Nachtwacht voor Amsterdam, dé Hotspot van De Groote Peel. Die MOET je gezien hebben. Het Meerbaansblaak vat alles wat de Peel te bieden heeft samen: weidsheid, water, stilte en vogels.
Een heerlijk plekje om een poosje te verpozen. Verstand op nul en blik op oneindig. Kun je je voorstellen dat mijn pauzes soms iets langer duren dan gepland..?

Natuur en wandelen
Nu zit de kracht van De Groote Peel niet alleen in de natuur. Er is nog een andere reden waarom je er ongestoord kan genieten. Het oorspronkelijke moeras is speciaal ingericht voor de wandelaar.
Toen de turfstekers, halverwege de 20ste eeuw, vertrokken was het veen afgegraven maar lieten ze Peelbanen, de paden waarover het veen vervoerd werd, achter. Ze haalden de energie eruit maar leverden de ‘tools’ om nieuwe energie te krijgen, want na een wandeling over Peelbanen en knuppelbruggen kom je helemaal ‘opgeladen’ weer thuis.

Uniek wandelgebied
Dit Nationaal Park op de grens van Brabant en Limburg is een uniek wandelgebied met veel voordelen. Geen gebel, gebrom of gebroem aan je hoofd en je hoeft ook niet voor auto’s of fietsers aan de kant te springen. Dat is heel ontspannen. De wandelaar is koning en deelt zijn koninkrijk alleen met de grazers – de pony’s, schapen en koeien – én de wilde dieren die in het gebied leven. Als je zelf ook stil bent is de kans om een ree, zwijn of vos te spotten zeker aanwezig en kun je optimaal genieten van de vele vogels.

Plaatje
Behalve korte pauzewandelingen gun ik me, als het effe kan, ook een hele dag in de Peel. Dan loop ik uren zonder dat ik echt veel kilometers maak. Dat hoeft ook niet, mijn doel is vooral om zo lang mogelijk in mijn uppie buiten te zijn. Bovendien sta ik regelmatig stil om al dat moois te fotograferen. Op een boom-stronk of bankje gezeten laat ik de stilte dan op me inwerken. Dan voel ik me net als Remy, maar minder zielig. En zonder moeite schiet ik ook nog een stuk of wat ‘Oude Meesters’. Met mijn camera als palet en de Peel als decor.

Ook zin om te genieten van de Peel? Staatsbosbeheer organiseert elke maand een Verrassende Veentocht. Een excursie van 8 kilometer onder begeleiding van Peelgidsen waarbij je optimaal van de Peel kan genieten. Voor meer informatie: www.staatsbosbeheer.nl/pelenveentocht 

reageren

geef een reactie

  • Alfons
    10 februari 2017 om 19:30

    mooi verwoord! Wat ik me wel afvroeg is waarom de meeuwen weer zijn verdwenen uit het Blaak, zoals jij schrijft.

    • jeroen veldkamp
      7 oktober 2019 om 22:10

      De kokmeeuwenpopulaties zijn overal in het binnenland gedecimeerd. Waarschijnlijk heeft dit te maken met een afname van het voedselaanbod in het broedseizoen. Door verdroging en omzetting van grasland in maïsakkers is met name het stapelvoedsel voor de jongen van Kokmeeuwen, regenwormen, niet meer in voldoende mate beschikbaar. Bron: Rapport Broedvogelinventarisatie
      Groote Peel 2016

  • peter
    10 februari 2017 om 16:46

    de rust en de stilte zijn erg fascinerend je vind er je zelf terug geweldig gebied
    en als jij je er in verdiept nog leerzaam ook

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog