www.boswachtersblog.nl/ Groningen

Op pad met Lars de das – snuffelend door het bosleven

25 april 2025 Boswachter Jelka Vale in Groningen

Misschien heb ik het nog niet verteld, maar ik ben een echte alleseter. Wat ik eet, vind ik meestal op de grond: regenwormen zijn mijn favoriet. Maar ook eikels, noten, knollen, maïs en gevallen vruchten zoals kersen en pruimen smaken me goed. Soms ga ik zo enthousiast te werk dat een grasveldje er iets minder netjes uitziet nadat ik ben langs geweest – dat is dan niet kwaad bedoeld. Dat komt omdat ik met mijn neus het gras en de grond wat aan de kant duw. Naast de Oehoe ben ik ook het enige dier dat af en toe een egel eet. Ik ga niet actief achter een prooi aan, zoals bijvoorbeeld een vos, maar het komt me gewoon voor de neus.

Misverstanden en vooroordelen

Soms hoor ik dat dassen zoals ik een bedreiging zouden zijn voor weidevogels. Zelf weet ik wat ik eet, maar het is prettig om te horen dat in onderzoek naar onze uitwerpselen nauwelijks vogelresten zijn gevonden. Ook werd ik weleens genoemd in discussies over de verspreiding van TBC, vooral in Engeland. Daar zijn veel dassen gedood, terwijl het virus zich vooral verspreidt bij dieren onderling. Op het vasteland van Europa komt deze vorm van TBC gelukkig niet voor.

Gasten bij de burcht

Mijn burcht ligt op een mooie plek, en dat blijft niet onopgemerkt! Er komen regelmatig andere dieren langs: gaaien zoeken bijvoorbeeld naar mijn haren voor hun nest, en vossen nemen weleens hun intrek in een van mijn kamers. Dat gaat meestal prima – ze eten andere dingen dan ik en laten me met rust. Ik denk dat ze gewoon te lui zijn om hun eigen hol te graven. 😉 Ook reeën, eekhoorns, muizen en allerlei vogels komen graag even kijken. Dat zie je ook goed op het filmpje!

Gezinsuitbreiding onder de grond

Er is jong leven in de burcht! Mijn jongen zijn in februari geboren: klein, bijna kaal en ongeveer tien centimeter lang. Zodra ze wat groter zijn, mogen ze naar buiten. Zelf houd ik nu gepaste afstand – niet helemaal vrijwillig trouwens. Mijn vrouwtje vindt dat ik te onrustig ben rondom de jongen en heeft me tijdelijk verbannen naar een hol verderop. Ik bezoek haar af en toe voor wat gezelligheid en liefde, maar voor nu laat ik de zorg aan haar over. In een volgend blog stel ik mijn kroost graag aan jullie voor!

reageren

geef een reactie

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog