Vliegende ijsvogel - foto: Alex Westerhof

De eerste sneeuwklokjes schieten de grond weer uit, de temperaturen lopen op, de lentekriebels beginnen langzaam op te borrelen, maar dat zijn niet de enige kriebels die opspelen…

Voor de ijsvogel begint het op liefdesgebied namelijk alweer te kriebelen. Eind februari start de baltsperiode voor deze ‘blauwe flits’. Pijlsnel in een rechte streep, flitst het vogeltje laag over het water, met een kenmerkende fluitende roep. Met die prachtig smaragdblauwe kleur aan de bovenkant is het een geweldige verschijning om te zien! Nu is het nog zaak dat het vrouwtje dat ook gaat vinden.

Aan de haak slaan
Mannetjes en vrouwtjes lijken in de eerste oogopslag erg op elkaar, maar er is toch één duidelijk verschil. De snavel van het mannetje is helemaal zwart van kleur, die van het vrouwtje is aan de bovenkant zwart en aan de onderkant rood. Het mannetje zet de eerste stappen in een poging een vrouwtje aan de haak te slaan. Maar aan die haak, moet eerst een visje. Want daar houden vrouwtjes wel van.

Kingfisher 
De ijsvogel wordt in het Engels niet voor niks ‘kingfisher’ genoemd. Want vissen, dat kunnen ze zeker! Het is toevallig dan ook hun lievelingsmaaltje. Vooral in de winter, als er verder weinig voedsel voor handen is. In het voorjaar en in de zomer is het menu wat uitgebreider: watersalamanders, jonge kikkers, libellen, slakjes en nog veel meer.

Overigens gaat het vis tafereel er niet heel romantisch aan toe. Althans, in mensenogen dan. De ijsvogelman zit op een overhangende tak ongeveer 1 tot 1,5 meter boven het wateroppervlak. Wanneer hij een visje ziet, schiet hij het water in en pakt het visje met een stootduik. Soms is de vis wat verder weg, dan is de tactiek wat langer in de lucht hangen als een helikopter, om vervolgens recht naar beneden te duiken en de vis te pakken. Wanneer de ijsvogel het visje eenmaal te pakken heeft, slaat hij het exemplaar met zwaaiende kopbewegingen dood tegen een tak.

Romantisch gebaar
Hierna is het tijd om het vrouwtje het visje aan te bieden. Met dit cadeau hoopt hij haar vertrouwen te winnen, haar in de stemming te brengen om met hem te paren en te laten zien dat hij een goede vader kan zijn. Erg opdringerig hoeft het mannetje niet te zijn: alles gaat op gepaste afstand. Wanneer het toch wat te close wordt, schuift het mannetje op, want het vrouwtje is de baas.

Als alles uiteindelijk naar wens is, maken man en vrouw een tunnel van minstens een halve meter in bijvoorbeeld een oever langs het water of een kluit van een omgevallen boom. Ze graven om de beurt en houden de wacht. Als de eieren er zijn, broeden ze om de beurt.

Maar dit is nog wel wat op de zaken voorruit lopen. Het is pas eind februari, eerst die vrouw maar eens zien te veroveren! 😉

Boswachter Beppie