Vorige week werd er in Appingedam een bever gespot. Vanwege de waterveiligheid in het gebied en het beverbeheerplan mocht de bever daar niet blijven. Daarom is de bever gevangen en bij ons in Westerwolde weer vrijgelaten. In de provincie Groningen is Cindy de Jonge in opdracht van de provincie Groningen betrokken bij het beverbeheerplan. Zij was bij deze actie aanwezig en vertelt in dit blog over de vrijlating van deze bever.

Met de zilte zeewind nog in z’n haren zag de ochtend er toch ineens heel anders uit voor deze bever. Recentelijk dook hij op. Niet in stad Groningen waar z’n gangen al een tijdje in de gaten werden gehouden maar een mooi eind verder op. Nabij de zeesluizen Delfzijl.
Dat bevers in korte tijd flinke afstanden kunnen zwemmen is bekend. Maar in het kader van de waterveiligheid is zijn keuze voor deze regio niet de meest handige. Vanuit het recentelijk vastgestelde beverbeheerplan is dan ook besloten dit dier te vangen en over te brengen naar een andere locatie.

Ruiten Aa

In de regio Ruiten Aa zijn de afgelopen jaren geweldige dingen gebeurd. Diverse herinrichtingsmaatregelen hebben een landschap gecreëerd om je vingers bij af te likken. Mensenhanden hebben hard gewerkt, bevers kunnen het werk nog een beetje verfijnen. Subtiel meehelpen aan het snoeiwerk, maar ook het creëren van nattere gebieden en het realiseren van ruigtes in de vegetatie waar veel andere dieren van mee profiteren.
Na een lange periode van een solistisch bestaan heeft de ‘ouwe Ruiten Aa bever’ recentelijk al een soortgenoot gekregen. Begin dit jaar is er al een bever overgeplaatst vanuit hoog-risico gebied, en vandaag is daar dus nog een bever bij gekomen. In de omgeving Sellingen wandelde hij, of zij… ( dat is bij bevers aan de buitenkant niet te zien ) relaxt de transportkooi uit het water in.
Niks geen waarschuwende klap op het water met zijn karakteristieke staart, gewoon een mooie duik om meteen weer boven water te komen, zich om te draaien en ons weer tegemoet te zwemmen. Voor de mooie kiekjes natuurlijk, waarvoor dank! Bevers laten zich niet zo vaak, zo mooi dichtbij zien. Bevers doen meestal s ’nachts ‘hun ding’. En van hetgeen ze doen vinden we meestal alleen de sporen terug in het landschap. Afgeknaagde bomen, gegraven holen of bouwwerken van takken, modder en waterplanten.

Genetisch gezonde populatie

Er is nog een reden voor de keuze voor de Ruiten Aa. En dat betreft de verspreiding van dit beschermde inheemse zoogdier. Door intensieve bejaging met name in verband met de handel in bevervacht en het geurende goedje castoreum was het dier uitgestorven in Nederland en grote delen van Europa. Door een succesvol herintroductieprogramma is het dier terug. Qua aantallen gaat het goed. De populatie groeit jaarlijks en de verwachting is dat dat ook zo door gaat. Zorgen zijn er op de langere termijn. Het gaat niet alleen om de aantallen. Het is ook van belang dat de populatie genetisch gezond blijft om zo mee te kunnen bewegen met de uitdagingen die er liggen bijvoorbeeld op het gebied van klimaatverandering en eventuele (nieuwe) ziektes. De noordelijke deelpopulatie bevers ligt nog te ver weg van andere populaties om op termijn een genetisch noodzakelijke uitwisseling tussen bevers te kunnen bewerkstelligen. Met het realiseren van ecologische verbindingen biedt de Ruiten Aa op termijn kansen op uitwisseling met de Duitse populatie.

Hoe het de bevers zal vergaan, of de Waddenzee nog lonkt na het zien, ruiken en proeven van de Ruiten Aa en of er bij de herplaatsingen ook prille liefdes zijn aangewakkerd, de tijd zal het leren.
Oftewel wordt vervolgd….

Cindy de Jonge
Bureau Biota

Mocht je vragen hebben voor Cindy over de bever, dan mag je haar mailen op c.dejonge@bureaubiota.com