“Dit kon weer niet doorgaan” en “dat is weer niet gelukt door de aanhoudende coronamaatregelen” … de planning in de war, deadlines niet gehaald en iedereen gefrustreerd. Hoe vaak hebben we in het afgelopen jaar niet tegen elkaar gezegd: “Het is ook een nare, rare tijd.” We hopen natuurlijk allemaal dat de pandemie gauw beteugeld is en dat we onze vrijheid weer volledig terugkrijgen. Dit controversiële “andere leven” vol restricties biedt echter ook kansen en die zonnige zijde van deze donkere tijd is het onderwerp van deze blog.

Waar mijn agenda als Boswachter Publiek meestal gevuld is met reactieve, voornamelijk korte termijn acties zoals meldingen, organisatie, overleggen en regelzaken, heb ik in de afgelopen periode juist méér tijd gehad om de ‘basis te vernieuwen’. Dat leg ik graag even uit.

Doordat er minder of kortere besprekingen en evenementen zijn, heb ik meer tijd om de natuur in te gaan (in het veld) én meer tijd voor achter de computer (online)! Dat eerste gaat gepaard met het houden van meer toezicht en dat is nodig ook, nu er meer mensen de natuur in trekken. Vaker buiten zijn betekent meer met eigen ogen zien waar verbeteringen mogelijk of nodig zijn: een bord dat verkeerd staat, dat missende routepaaltje, die verrotte plank in de brug … noem maar op. Observaties waar ik vóór corona misschien wel te weinig aan toekwam. Concreet hebben we kansen opgepakt waar de situatie dat toeliet en  daarvan geef ik trots een samenvatting.

In het veld

Inmiddels hebben we samen met onder andere de betrokken collega’s groot onderhoud gepleegd aan ’t Knuppelpad, dat we overigens ook gelijk eenrichting gemaakt hebben zolang de afstandsregel niet versoepeld kan worden. Daarnaast zijn beide uitkijktorens (Westerpolder en Tetjehorn) onderworpen aan een grondige inspectie en vervolgens onderhouden en preventief gerepareerd waar nodig.

Met het beperken van de horeca naar uitsluitend take-away, heeft Toffe Koffie nu een plek op de parkeerplaats Dannemeerweg. Elke zaterdag en zondag kun je na een wandeling of fietstocht nu even je handen warmen.

Er is ook een nieuwe (paarse) paaltjesroute van ca. 3 km uitgezet in Tetjehorn, waar je tussen het Schildmeer en een drukbezocht vogelparadijs loopt. Spot jij die bruine kiekendief en de bungelbank? Deze route komt binnenkort online, maar wie de weg weet te vinden (tip: via Google Maps kom je er door naar ’t Roegwold – Tetjehorn – Graauwedijk – Overschild te navigeren) kan er al van genieten!

Momenteel zijn we ook nog bezig om het bordenplan van heel ’t Roegwold te herzien en ook de oriëntatieborden te vernieuwen. Bij elkaar een enorme klus die al een tijd op zich heeft laten wachten!

Online

Met het toenemende aantal routes in ’t Roegwold willen we natuurlijk ook dat mensen deze kunnen vinden, en niet alleen de locals. Daarom hebben we een aantal nieuwe kaarten van het gebied gemaakt. En zullen er binnenkort vier paaltjesroutes op onze website te downloaden zijn met daarnaast een kaart met alle wandelroutes en één met alle fietsknooppunten voor wie liever zelf navigeert en een route uitstippelt.

Er liggen nog veel meer ideeën op tafel waar we op dit moment aan werken, waaronder nog een paar nieuwe routes, maar daarover later meer.

Het beschikbaar en toegankelijk maken van meer wandel- en fietskaarten helpt bovendien voor een gelijkmatigere verspreiding van de mensen over de verschillende deelgebieden van ’t Roegwold. Want hoewel de drukte in de natuurgebieden hier meestal meevalt, ondanks de soms volle parkeerplaatsen, wordt het in coronatijd natuurlijk wel eens als té druk ervaren. We willen actief helpen om het niet daadwerkelijk té druk te laten worden.

Wees welkom in de natuur

De campagne van Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten en LandschappenNL onderstreep ik met heel mijn hart: wees welkom in de (kraamkamer van moeder) natuur, maar wees respectvol. Iedereen moet van de natuur kunnen genieten en er is genoeg plek, mits we maar rekening met elkaar houden en na ons bezoek weer opruimen. In dit licht hebben we bijvoorbeeld ook meer picknicktafels en bankjes geplaatst de laatste tijd.

Ondanks het toegenomen aantal zorgen en klachten blijken de gebieden gelukkig meestal meer dan groot genoeg voor het aantal mensen dat hen bezoekt, een enkele uitzondering daargelaten. Helaas is er wel meer zwerfafval en mondkapjes hebben inmiddels de (keel)snoeppapiertjes van hun eerste plaats gestoten qua rondzwervend aantal.

In groepen samenkomen kan helaas niet, maar verscheidene vrijwilligers hebben zich individueel tóch heel verdienstelijk ingezet en veel van bovenstaande mede mogelijk gemaakt! Ik ben heel dankbaar dat hun ondersteuning op (aan)gepaste wijze toch door kan gaan, hun begrip én vooral ook de grote(re) mate van zelfstandigheid die de vrijwilligers nemen.

Laten we vooral blijven denken in kansen en naar de toekomst lering trekken uit het afgelopen jaar. Dingen die eerst onmogelijk leken, blijken nu tóch te kunnen. Niet alles wat belangrijk was pré-corona blijkt ook echt belangrijk te zijn nu we het een tijdje niet of minder doen, dus: kop d’r veur en as’t nait huift, loat den mor!

Ik ben positief naar de toekomst en weet zeker dat we samen een mooie balans vinden tussen het oude en het nieuwe werken.