Paarden Midwolderbos

Het Pronkjewailpad is weer open! De noordroute en de zuidroute lopen door het prachtige Groninger land waaronder verschillende natuurgebieden van Staatsbosbeheer. Collega Chantal de Jonge loopt dit jaar de zuidroute. Ze is recreatieadviseur voor Staatsbosbeheer Groningen en woont in Drenthe, waar ze ook geboren is. Dit jaar wil ze niet alleen een tevreden Drent zijn, maar ook een trotse Grunneger worden. Op ons boswachtersblog doet ze verslag van haar ervaringen. Deze 4e etappe gaat van Scheemda naar Oostwold (19 km), en is net als etappe 3 in het paasweekend gelopen.

Wie de route volgt zal niet verdwalen…

Als ik tijdens het ontbijt de route en de stempelposten van de dag bestudeer ontdek ik dat gisteren weliswaar netjes de route heb gevolgd, maar toch een pronkjewail heb gemist. Schijnbaar had ik ergens een stukje van de route af moeten wijken om bij de pronkjewail in ’t Waar te komen. Ik overweeg even om dan eerst maar terug te lopen, maar dat zou bijna 4 kilometer aan de etappe van vandaag toe voegen. Dan maar onthouden als iets om later nog eens in te halen.

Stad?!

De eerste bestemming van vandaag is Scheemda. Na een wandeling door agrarisch gebied en een ommetje over een wat rommelig industrieterrein duikt aan de rand van Scheemda plotseling het omvangrijke Ommelander ziekenhuis op. In het centrum van Scheemda is het druk. Scheemda en omstreken is massaal uitgelopen om bij een van de plaatselijke supermarkten inkopen te doen voor het paasweekend. Na de overweldigende rust van Nieuw-Scheemda doet ‘grote broer’ Scheemda bijna stads aan.

Veel geblaat

De route heeft de N33 al een aantal keer overgestoken, vandaag doorkruist ze de A7 twee keer. Vanuit Scheemda loop ik met een tunneltje onder de snelweg door om zo in het Midwolderbos uit te komen. Tot mijn verassing bevind ik me plotseling midden in de natuur, de bebouwing van Scheemda en de snelweg lijken acuut heel ver weg. Maar als ik na een tijdje lopen bij het Oldambtmeer uitkom weet ik dat ik verkeerd zit. Omdat ik in het bos geen internetverbinding had is de app vastgelopen en heb ik dus een afslag gemist. Even denk ik erover de makkelijke weg te kiezen en direct door te lopen naar Midwolda. Dan zou ik echter wel de Enemaborg mislopen. En dat terwijl me onderweg naar onze werkschuur in Midwolda telkens voorneem om toch maar snel een keer bij de borg te gaan kijken. Er zit dus niks anders op dan mezelf streng toespreken en terug het bos in te gaan. Terwijl ik het meer achter me laat sterft ook langzaam het luide geblaat van de schapen die er aan de oever grazen weg.

Kop of kont

Het pad terug naar de Ennemaborg is zeer de moeite waard. Een fraaie laan met ophaalbrug (en een enkel obstakel in de vorm van een paard) leidt naar de achterkant van het borgterrein. Over dames op leeftijd wordt wel eens gezegd dat ze moeten kiezen tussen een fraaie voorkant of achterkant, maar voor de Ennemaborg gaat dit niet op. Later lees dat de huidige hoofdingang, aan de doorgaande weg naar Midwolda, vroeger de achterzijde van de borg was. Dat verklaard een hoop.

Economische impuls?

Na een korte koffiepauze bij het koetshuis loop ik alsnog naar Midwolda en weer terug naar het Oldambtmeer. Ook Midwolda is weer een opeenstapeling van imposante huizen. Er zijn verassend veel fietsers, wandelaars, vakantiegangers en dagjesmensen op pad. Zelf weet ik eigenlijk niet zo goed wat ik van het Oldambtmeer moet vinden. Vind ik zo’n grote, vrij kale plas water eigenlijk wel passen bij deze omgeving? Maar het pad rond het meer is erg in trek. Het lijkt er dit paasweekend verdacht veel op dat Midwolda profijt heeft van het meer en dat is denk ik vooral toe te juichen.

Oostwold

Ik loop, deels aan de oevers van het meer door tot Oostwold. De kikkers in de sloot achter de bushalte maken de beestenboel van vandaag compleet. Ik wacht hier op de bus terug naar Scheemda, om dan op de trein naar Groningen te stappen, van waaruit ik weer met de bus terug naar Slochteren kan, waar mijn auto geparkeerd staat. Tja, het is logistiek af en toe een behoorlijke puzzel, maar gelukkig is het de moeite meer dan waard.