Hoor jij het ook? Als ik net even voor mijn wekker aan wakker wordt, zet ik vaak het raam even op een kier. Lekker wakker worden door een koor van zingende vogels. Het roodborstje, de grote lijster, dan de merel en zelfs in de verte hoor ik het koeren van de houtduiven. Is het dan toch echt lente?

Vroege voorjaar

Met de vorst nog laag op de grond, begin ik de dag met het voeren van onze beesten. De zon komt achter de bomen op, als een prachtige gouden bol. Steeds wordt de wereld om mij heen een beetje warmer.

Al een paar dagen is dit de ochtend die ik ervaar. Geweldig! Je komt wat makkelijker uit je bed en wil gewoon aan de slag. Ik ben dan ook op weg naar mijn werk, als de zon steeds een stukje hoger staat. Als je er echt eens voor gaat zitten gaat dat best wel snel, net zoals hij ook best snel weer onder gaat.

Tijdens mijn werk kom ik geregeld buiten en zie dat het ineens heel hard gaat met de natuur. Zoals heel veel mensen nu ervaren vliegen de pollen van de els, berk en hazelaar je om de oren. Ook ik kan het merken. Kriebel in mijn neus, kriebel in mijn keel. O ja, hooikoorts, ik was je al weer vergeten. Best wel vroeg dit jaar!

Het schiet de lucht in

De eerste bollen durven al een gokje te wagen boven de grond, waar de hommels en honingbijen dankbaar gebruik van maken. Want ook zij zijn door de warmte ontwaakt en kunnen alleen overleven met genoeg voedsel in de buurt. Hè zelfs een citroenvlinder vliegt voorbij!  Knoppen staan op springen, klaar om hun eerste bloesem te laten zien. Als dat maar goed gaat? Overal laten vogels hun mooiste voorjaarszang horen, met de hoop een mooie vrouwtje te verleiden. Er heerst zelfs al liefde in de lucht. Zoenende vogels op een takje. Mooi om te zien! Nog sterker zelfs, op de radio werd vanochtend verkondigd dat de eerste eieren en zelfs kuikens al uit het ei kwamen. Eieren kan ik me voorstellen, maar kuikens? Ik hoop het toch niet.

Onderbuik gevoel

Ondanks alle vreugde en energie dit weer mij geeft, blijf ik een raar gevoel in mijn buik houden. Dit kan toch niet in februari? Het is officieel nog niet eens voorjaar. Maart roert zijn staart. April doet wat hij wil. Als dit nu echt zo is, wat dan? Ook afgelopen jaar hebben we nog een vorst periode gehad in maart. Zelfs de schaatsen kwamen uit de kast. Als dit nu weer gebeurt, een strenge vorst, of zelfs een pak sneeuw, dan worden er rake klappen uitgedeeld.

Insecten trekken zich redelijk snel weer terug. Ook de vogels redden zich wel. Alhoewel ik het dan te doen heb met die kuikens.  De bloemen en knoppen die krijgen het er wel voor langs. Ze komen er weer boven op, maar dit kost tijd. Minder vruchten is vaak het gevolg.

Laten we dus niet overenthousiast raken, maar realistische blijven. Door toch in ons achterhoofd te houden, dat het pas februari is en er dus nog van alles kan gebeuren, dan kan het alleen maar meevallen toch? Wees beperkt met de voorbereidingen in de tuin. Veel planten kunnen een laag blad nu nog wel gebruiken. Vogels mogen met zaad best nog bijgevoerd worden, ze kunnen het nog hard nodig hebben.

Voorlopig de laatste dag

Ga vooral vandaag naar buiten en geniet van dit prachtige weer, de geluiden, de geuren en de warmte. Morgen zijn de berichten al iets minder fraai. Stiekem hoop ik dat maart zijn staart rustig houdt en dat april niet doet wat hij wil. Hopen dat het weer zich straks wat minder heftig van zijn zonnige en vooral warme kant laat zien en we straks mei ook nog kunnen waarderen om zijn voorjaar.

Boswachter Anneke