Eik in herfstkleuren

... een liedje dat al een tijdje door ons huis galmt. Samen met onze dochter van 3 wordt er veel gezongen over de herfst. Alleen liet de herfst wel lang op zich wachten. Maar dan ineens, alsof je naar vuurwerk staat te kijken zo mooi, knallen de kleuren uit het bos. Geel, rood, bruin. De herfst is ieder jaar mooi, maar de herfst van nu is toch wel even andere koek.

De aanhoudende warmte zorgde er voor dat bomen lang groen bleven. Immers de zon zorgt er voor dat het bladgroen in de bladeren, de energie van licht bruikbaar kan maken voor fotosynthese. Het proces waarbij water en koolstofdioxide wordt omgezet in zuurstof en koolhydraten. Zolang het nog warm is en de zon schijnt vindt dit proces plaats. Maar dan zie je de temperaturen tot het vriespunt dalen en is het toch echt zover. De bomen stoten hun bladeren af.

Echt herfst

Als in een explosie veranderden de groene bladeren in korte tijd, voor mijn gevoel binnen een week, in rood, goud en gele bladeren. Dit was vooral goed te zien op socialmedia. Waar je ook keek, knalden de herfstfoto’s voorbij. Iedereen genoot schijnbaar van dit best wel bijzonder fenomeen. En dat begrijp ik goed. Kleuren prikkelen de zintuigen en daarbij, als we dan ook echt buiten zijn, doet het gevoel ook nog wat met je. Ik geniet en voel me echt gelukkig bij het ruiken van vocht, regen, de lucht van zure aarde en de zoete lucht van schimmel in het bos. Het brengt mij ontspanning en de wil om nog langer buiten te blijven. Voor kinderen is het buiten een sprookjeswereld geworden. Mijn kinderen rennen en vallen graag in een bed van bladeren. Zacht, knisperend. Hoe fijn is het om te zien dat zelfs mijn jongste dochter van 1, gefascineerd kan kijken naar voor ons een doodgewoon blaadje van een boom.

Ook tijdens mijn werk is het leuk te zien hoe collega’s vol enthousiasme praten over de kleuren om hun heen, tijdens een ritje op de weg of een excursie in het bos. Ik heb mijn collega’s in de provincie gevraagd om dit vast te leggen, zodat we die momenten ook met jullie lezers kunnen delen. Wij zien veel en er over praten kunnen we als de beste, maar daarbij een foto laten zien maakt het verhaal echt compleet.

Zo stuurde mijn collega Marieke uit het Westerkwartier deze foto’s:

en van mijn collega Annet enkele foto’s uit het Oldambt:

Nog steeds is het weer erg aangenaam om buiten te zijn. Zo ook dit weekend, dus hup ga nog even lekker naar buiten om te genieten van het laatste vuurwerk ;-).

Boswachter Anneke