Waar het hart van vol is … essen
Ik zie u denken ‘Alweer een blog over de zieke essenbomen, is dat nu nodig?’. De essen houden ons nogal bezig. En waar het hart vol van is…….
In de aanpak van de essentaksterfte proberen we waar mogelijk rekening te houden met de omstandigheden in het betreffende bosje. Elke situatie is immers anders. Onze aanpak wordt bijvoorbeeld bepaald door de mate van aantasting van de bomen, de acute risico’s en de toegankelijkheid van het bos. In de Baggerputten bij Slochteren hebben we deels voor een afwijkende aanpak gekozen.
Hoog gewaardeerd
Dit kleine gebiedje bij Slochteren wordt door de wandelaars en fietsers hoog gewaardeerd. Toevallig woon ik er vlak bij en kom er vaak. Vaak word ik aangesproken door mensen die graag even kwijt willen hoe mooi het in de Baggerputten is. De afwisseling van grasland, bos en open water is inderdaad erg fraai. Ook weet ik dat er in de ondergroei van het bos veel bijzondere planten groeien. Soorten als daslook (met de sterke uienlucht in het voorjaar), knikkend nagelkruid en lelietje der dalen vind je lang niet overal.
Voorzichtig te werk
In de Baggerputten hebben we er voor gekozen om de onveilige bomen langs het wandelpad om te laten zagen en vervolgens te laten liggen. Zo hoeven er in dit deel van het bos geen zware machines te komen. Dit spaart de struiken en de jonge bomen die onder de essen staan. Ook het pad blijft zo beter behouden. Met een motorkettingzaag zijn zo’n 150 bomen omgezaagd die binnen het valbereik van het pad stonden. In de afgelopen jaren zijn ook al veel zieke essen spontaan omgewaaid. Al met al is het nu een oerwoud van liggend hout geworden. Op sommige plekken ziet het eruit alsof er een flinke storm door het bos is gegaan. Op andere plekken vind je de essen bijna niet terug tussen het dichte struweel van hazelaar of meidoorn.
Toekomst
Ik verheug me nu al op het voorjaar als vogels tussen de bomen doorscharrelen en er een plekje vinden om te nestelen. En ik vraag me af hoe snel de overgebleven struiken en bomen zullen reageren op het extra licht dat nu in het bos valt. Hoe snel zal het bosbeeld herstellen? En moeten we plaatselijk toch nog wat bomen bijplanten? Alhoewel ik de essen graag had behouden, zal ik de Baggerputten zeker niet met minder plezier blijven bezoeken. Wellicht kom ik u daar ook een keer tegen. Ik hoor graag wat u van deze aanpak vindt. Dat mag trouwens ook in reactie op deze blog….
Michiel van Kerkvoorde
teamleider beheereenheid Duurswold & Oldambt
geef een reactie
Michiel van Kerkvoorde
Aan de Veenweg in Westerlee betreft het een smalle bosstrook…geen recreatiepaden maar bosranden met buren zodat deze zich veilig in hun eigen tuin kunnen begeven . Verder is er gecontroleerd op nestbomen en horsten zodat deze gespaard konden worden.
Michiel van Kerkvoorde
In plaats van een F16 denken wij liever aan een flinke storm. En we verwachten in het voorjaar inderdaad ook een goede ontwikkeling van alle bomen en struiken die er nu nog staan. De omgezaagde essen zullen steeds minder zichtbaar worden
Jan Willem Steenweg
Als het er zo uit gaat zien als in Westerlee aan de veenweg, hou ik m’n hart vast.
Dit is niet normaal hoe hier 2 machines tekeer gegaan zijn.
Het gaat hetzelfde als in Polen daar krijgt een kevertje de schuld, hier de esentakkenziekte. Niet alleen de Essen zijn neergehaald maar ook grote Eiken die niet in de weg stonden. Er lopen ook geen paden door dit gebied. Er broeden Sperwers, Buizerds , Spechten en Ransuilen, die moeten nu ergens anders heen.
Dit is geen beheer maar moedwillig vernielen.
henk drenth
Ik vind het bos er nu helaas wel uitzien alsof er net een F16 is neergestort. Deze foto dateert denk ik van vóór de recente sneeuwval, dan was het tenminste nog een mooi plaatje geworden.
Herfst in het bos, de rust keert weer en in het voorjaar wordt alles weer heerlijk groen.