Boten gaan het water op

Dwars door mijn werkgebied stroomt de beek Ruiten Aa. Bij een bezoek aan Westerwolde mag je deze dan ook niet missen. Als boswachter publiek maak ik de activiteiten mee die op het droge zich afspelen. Zo hebben we in het Engbert Drenthbos bij Vriescheloo een belevingspad gekregen, het ganzenpad (het boekje komt binnenkort op onze website te staan). Vrijwilligers hebben (kinder)excursies gegeven in het gebied. Er was Middeleeuws Ter Apel en een Leer en Doemarkt in Stadskanaal. Ook waren vrijwilligers bij de Open Monumentendagen bij de schaapskooi in Ter Borg. Vrijwilligers beheer houden zich bezig met het onderhoud van gebieden, bijvoorbeeld in het Horstenerbos en de Veenhuizerstukken. Ook worden wandelpaden onderhouden. Collega’s zijn bezig met maaien of worden opgebeld om bomen weg te halen die door de herfststorm op ongelukkige plekken waren omgevallen. Genoeg activiteit op het droge, maar wat leeft er in het gebied onder water?

Een kijkje in het water
Een tijd geleden vertelde mijn collega Leon dat er een visonderzoek ging plaats vinden in de Ruiten Aa. Ik dacht ‘interessant! Daar wil ik meer van weten’. Ik heb gelijk gemaild en gevraagd of ik bij het onderzoek aanwezig kon zijn. ‘Geen probleem’ was het antwoord. Samen met een student die voor ons haar afstudeeronderzoek doet, ben ik op pad gegaan. De precieze locatie was doorgegeven en bijna op plaats van bestemming kon het niet missen: een aantal auto’s, twee aanhangers met boten en een aantal mannen aan de kant van de Ruiten Aa. ‘Daar moet het zijn!’ . Na kennis gemaakt te hebben, zijn de twee boten met een aantal mannen het water op gegaan.

De mannen bleven een tijdje weg om te vissen. Op het grasland langs de beek bleven mannen achter. Grote witte bakken werden gevuld met water.

Even later kwamen de boten terug. Ze hadden vissen mee gebracht. De vissen werden op naam gebracht. Vervolgens werden ze met behulp van een meetlat opgemeten. Deze gegevens werden genoteerd. Daarna werden de vissen terug gezet in het water. Ondertussen waren de twee boten naar een andere locatie gegaan om vissen te vangen. Het onderzoek werd vervolgens herhaald: naam benoemen, meten, noteren en weer vrij laten.

Walvissen? Of vissen aan wal?
Leuke soorten werden gevangen waaronder: alver, ruisvoorn, blankvoorn, brasem, snoek, pos, riviergrondel, zeelt, kolblei, snoekbaars, paling, baars en ook bijzonder voor dit gebied de kleine modderkruiper. Aardig wat soorten. Hoe meer soorten, hoe beter de kwaliteit van de leefomgeving. Variatie in plantengroei en bochtige waterlopen maken dit ook mogelijk.

Interessant al zeg ik het zelf. Ik mocht aanwezig zijn bij een klein gedeelte van het grotere onderzoek waarbij adviesbureau VisAdvies samen met drie beroepsvissers en vrijwilligers van Hengelsportfederatie Groningen Drenthe voor het waterschap Hunze en Aa’s onderzoek uitvoeren. Door dit onderzoek weten ze welke en hoeveel vissen er in de Westerwoldse Aa en Ruiten Aa leven.

De titel van mijn blog is afgeleid van het spreekwoord ‘Je als een vis op het droge voelen’. De betekenis is dat iemand zich ergens niet thuis voelt. De titel past perfect bij mijn bezoek aan het visonderzoek: vissen komen even op het droge om onderzocht te worden waarna ze daarna weer in hun prettige leefomgeving (het water) terecht komen. Het bezoek aan het visonderzoek vond ik overigens top! Om dat nog even te benadrukken. Bij mijn ervaring als boswachter (om nog een spreekwoord met vissen te noemen) kan ik beter volgend spreekwoord gebruiken: ‘Zich als een vis in het water voelen’. Nog twee maanden te gaan als boswachter publiek in het mooie Westerwolde.