Hulp gezocht voor de (niet zo stoere) boswachter
De dode das op de botenhelling
Gisteren hebben we het voor vandaag geplande jaarlijkse groene vrijwilligersevenement Gronings Groen afgelast vanwege de weersverwachting: heel veel regen en wind. Omdat het een buitenevenement is met workshops in het open gebied van de Blauwestad zagen we het evenement, na raadpleging van verschillende (vrijwillige) weerbronnen, met de barre weersvoorspelling niet zitten.
In Groningen hebben we bij Staatsbosbeheer zo’n 250 geregistreerde vrijwilligers. Met deze mensen hebben we een overeenkomst afgesloten waarin staat wat er van ons en van de vrijwilligers valt te verwachten. Echter, naast deze geregistreerde vrijwilligers krijgt de natuur en wij groene organisaties ook veel hulp van niet geregistreerde vrijwilligers. Mensen die al dan niet spontaan helpen. Zo ook deze mooie zomeravond …
Verdronken das?
In de groepsapp, van de recreatieve / toeristische ondernemers van het Schildmeer en ’t Roegwold verscheen een bericht met foto: “Er ligt hier een dode das op de botenhelling bij het Schildmeer… wat moet ik ermee?” Een ander reageerde “Annet vragen”. Hmm… bijzonder voor zover ik weet komen hier nog geen dassen voor en nu is er één in het Schildmeer verdronken? Mogelijk is het een zwerver vanaf de Hondsrug. Had misschien net de snelwegen en het Winschoterdiep overleefd en nu is toen bij het Afwateringskanaal in het water terechtgekomen en kon hij door de harde, hoge beschoeiing het water niet meer uit…
Dappere voornemens
Na wat appjes begreep ik dat het geslacht eigenlijk even bepaald moet worden alvorens de das wordt opgeruimd. Oei! Dilemma… ik ben geen held met dode dieren. Meestal lukt het me zo’n klusje door een vrijwilliger (bijvoorbeeld Jaap) op te laten knappen maar die was niet in de buurt… Oké Annet, blijf in je boswachtersrol en verman je! Vuilniszak en handschoenen pakken, hup! Vol dappere voornemens reed ik naar het Schildmeer me onderwijl moed in prentend de das gewoon bij de poten te pakken, te bekijken, in de vuilniszak te stoppen om hem vervolgens ergens uit het zicht in een bos aan de natuur terug te geven. Toen ik nabij de botenhelling de dode das vanuit de auto in het vizier kreeg waren al mijn dappere voornemen plots weer weg … iieeuw!! Wat is ie rond en opgeblazen en er komt een beetje bebloed snot uit zijn neus … getsie!! (en ik was nog niet eens uit de auto gestapt).
Kijk…! Een das
Wat nu? Vertwijfeld en langzaam stapte ik uit, pakte de handschoenen en vuilniszak en keek hulpeloos blond om me heen in de hoop dat ik, de nu wat minder stoere boswachter, wat bijstand van anderen kon verwachtten. Verderop stapte een motorrijder met kind van een motor en liepen mijn richting op naar een botensteiger. Toen ze vlak langs me heen wilden lopen deed ik een poging tot contact en richtte me tot het jongetje: “Kijk…! Een das” wees ik. Wat ik hoopte gebeurde, ze toonden zich verrast en geïnteresseerd en bekeken het dode dier beter van dichterbij. “Hij moet hierin”, ik toonde de vermoedelijke vader de vuilniszak en trok een angstig gezicht. “Heb je handschoenen?” vroeg hij. “Ja!” opgelucht gaf ik hem snel de handschoenen. “Durf jij dat niet? Geen probleem hoor … ik ben slager”. Check!!
geef een reactie
Annet de Jong
De boswachter ecologie heeft het dier onder tamelijk verse omstandigheden kunnen bekijken. Het jonge vrouwtje was goed in conditie en goed op gewicht. Het vertoonde geen bijt of andere oppervlakkige wonden, kale of blauwe plekken op de huid of botbreuken. Gezien de vindomstandigheden (aan de waterkant en geheel doorweekt) lijkt verdrinking de meest logische doodsoorzaak. Waar dat precies gebeurd is blijft onduidelijk. Er waren aan het dier geen aanwijzingen te vinden om anders te denken (zoals afschot, verkeersslachtoffer of vergiftiging), waardoor aanvullend onderzoek gewenst of noodzakelijk was. Verder onderzoek naar de herkomst van het dier is lastig. Het dier is nu weer geheel opgenomen in de natuurlijke kringloop.
Er wordt nu wel extra onderzoek gedaan in die omgeving naar eventuele leefgebieden zodat verstoring zo mogelijk kan worden beperkt.
Tja Johan, ook boswachters zijn mensen. Ik denk dat het mooi was dat ik deze vrijdagavond direct actie ondernam. Kom je een keer kennismaken in ons beheerkantoor in Midwolda? Kunnen we het eens over ons werkpakket hebben.
Rianne
Moet er dan geen onderzoek gedaan worden naar de doodsoorzaak en de herkomst van dit dier? Dit is wel heel vaag!
Johan
Wat een stoere boswachter zeg! Dus echt niet!
Wel een goed voorbeeld van de nieuwe, moderne generatie boswachters. Boswachters die nog geen dood dier in de handen durven te nemen! Laat staan een dier dood te maken, ja dat zal soms ook nodig zijn! Maar daar heb je vast wel een vrijwilliger voor,…….toch!?
Maar ach, je bent vast wel erg goed in het schrijven van mooie blogs en voor ‘stoere’ verhalen op de tv of in de krant!
Bert Jan Wolfs
Toch nogmaals bedankt Annet voor je dappere werk! 🙂
Trijntje
Ha ha ha geweldig
Zie het al helemaal voor me
Gelukkig dat er hulp kwam
Als ik in de buurt was had ik je geholpen hoor. Al hou ik ook helemaal niet van dode dieren. Wel apart een das in dit gebied!
Linda
Haha, zó herkenbaar! ! En dan die slager; wat een fijn toeval!
Theo de la Ruelle
Haha, had ff gebeld :-). Maar een das bij het Schildmeer, dat is heel bijzonder. Voor zover ik weet zijn er geen meldingen van dassen in onze buurt.