Russen in NP Lauwersmeer

In Nederland hebben we veel om trots op te zijn. Ik noem bijvoorbeeld de havens van Rotterdam, vrijheid van meningsuiting, het Koningshuis, de Deltawerken, kennis over melkveehouderij, Doutzen Kroes en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar wanneer het natuurgebieden betreft, hoor ik vaak cynisme: “wat hebben we in Groningen nou nog aan natuur….., stelt toch niets voor….., is toch tuinieren op een postzegel” enz.

Toegegeven: grote, aaneengesloten natuurgebieden hebben we in Nederland niet zoveel. Voor Nederlandse begrippen is Nationaal Park Lauwersmeer met 9000 hectare, waarvan een kleine 6000 hectare natuur, enorm. Maar is het nu werkelijk zo belabberd gesteld met de natuur in Nederland of hebben we er gewoon geen oog voor? Om daar een antwoord op te krijgen kun je het, denk ik, het best aan buitenlanders vragen. De meeste Nederlanders zijn immers vol lof over de prachtige natuur die ze in het buitenland hebben gezien tijdens de vakantie. Maar zouden de ‘lokalen’ dáár er ook zo enthousiast over zijn?

Wanneer ik buitenlandse bezoekers spreek in het Lauwersmeergebied, vraag ik ze vaak wat ze er van vinden. Of het is wat ze verwacht hadden. Je moet dat natuurlijk wel een beetje neutraal brengen om niet de indruk te wekken dat je naar een complimentje staat te vissen, maar bijna zonder uitzondering is men zeer positief. En niet alleen over de natuur in het Lauwersmeergebied maar over prachtige gevarieerde landschap in het hele Noordelijke kustgebied.

Please, keep this a secret

Op een mooie nazomeravond trof ik een Engelsman met een kampeerbusje bij een van de vogelkijkhutten. Ik wees hem erop dat hij op die plek niet kon kamperen maar dat wist hij wel. Ik kom hier al jaren en sta altijd op een camping in de buurt. Je kunt hier prachtig vogels kijken, het is hier zo mooi rustig en niet zoals op andere plekken overal mensen. “Please keep this a secret!”

Maar dat doen we niet; we houden het niet geheim. We laten graag zien wat het gebied te bieden heeft. Al zit daar wel een grens aan. Zo kreeg ik boze reacties van vogelaars. Ze waren in alle rust aan het vogels kijken op een bij vogelaars bekende vogelplek. Plots werd de rust verstoord door een touringcar waar zo’n veertig Duitse toeristen stapten die vrolijk keuvelend en zich van geen kwaad bewust er voor zorgden dat er geen vogel meer te zien was. Na een kwartier stapte het hele gezelschap weer in de bus. “Ze hebben geen vogel gezien en wij ook niet meer!”, luidde de aanklacht.

Tja…., dat is ook de bedoeling niet. Om te voorkomen dat verschillende groepen bezoekers last hebben van elkaar breken terreinbeheerders zich het hoofd over de ‘zonering’ van de natuurgebieden. Zonering is jargon voor ‘houd alles een beetje van elkaar gescheiden zodat iedereen tevreden is en mensen zo weinig mogelijk last hebben van elkaar en de natuur zo weinig mogelijk last van mensen’. Naast zonering doen we zoveel mogelijk aan voorlichting. Veel verstoring wordt veroorzaakt door mensen die helemaal geen kwaad in de zin hebben maar zich eenvoudig niet realiseren wat ze verstoren.

Russen

Vorige week had ik een groep van achttien Russen en Kazachstanen op bezoek, allen medewerkers van Nationale Parken in hun land. Een van de Russen vertelde me dat het Nationaal Park waar hij werkt meer dan 600 keer groter is dan het Lauwersmeergebied. Ik veronderstelde dat ze onze inspanningen maar wat lachwekkend gepruts zouden vinden maar dat was niet het geval. “Wij hebben eigenlijk vergelijkbare problemen als jullie” zei hij. “Lokale bewoners doen bijvoorbeeld aan stroperij maar ze weten niet dat ze daarmee onze natuur ernstig bedreigen. We willen graag van zien hoe jullie daarmee omgaan in zo’n dichtbevolkt gebied waar er nog veel meer conflict is tussen mens en natuur. We hebben genoten van het prachtige gebied en we hebben veel vogels gezien!”.

Als zelfs een Rus uit een enorm natuurreservaat de natuur in Nederland al de moeite waard vindt, dan mogen we er zelf ook best wat meer trots op zijn.

Er gaat niets boven…..

Marketing Groningen lanceerde gisteren de nieuwe ‘er gaat niets boven Groningen’ campagne om mensen van buiten de provincie, en zelfs buiten Nederland, ervan te overtuigen dat Groningen stad en provincie een bezoek meer dan waard is. Dat het hier véél mooier is dan ze denken en dat hier van álles te zien en te beleven is (http://www.visitgroningen.com/groningen/nationaal-park-lauwersmeer).

Ik stel voor dat we wat vaker de toeristenbril op zetten in onze eigen provincie want als je nét even anders kijkt ziet de zo bekende eigen omgeving er heel anders uit. En dat we dan zelf ook nog maar eens inzien: Er gaat niets boven Groningen!

Boswachter Jaap Kloosterhuis