Toen ik vorige week in de stad in de auto stapte wees de thermometer precies 0 graden aan, overdag wel te verstaan. Net buiten de stad was het al -1 en naarmate ik verder naar het oosten reed daalde de temperatuur naar -3 in Westerwolde. Het temperatuur verloop afgelopen woensdag verliep net zo, maar dan van 13 graden naar 10 graden. Ik hoorde op de radio dat het de warmste 15 februari ooit was. En ik vond het ook lekker.

Ja en op zo’n mooie dag krijg je meteen vragen of het voorjaar vroeg is. Want nu vallen de bloemen van de toverhazelaar en spietende krokussen wel op. Ik ben niet zo’n liefhebber van fenologie. Ik hou het niet bij. Wel de eerste teruggekeerde vogels vanuit Zuid-Europa en Afrika noteer ik. Maar nauwkeuriger dan ‘de laatste week van maart’ voor mijn eerste boerenzwaluw onthoud ik het niet.

Met dat mooie weer begint toch het gedrag wat te veranderen van broedvogels. Ineens hangt een boomklever op de kop voor het gat van een nestkast bij de werkschuur in Sellingen. Eventjes maar want direct wordt ie verjaagd door de koolmezen, die hebben er vorig jaar gebroed. Twietend klimt de boomklever schoksgewijs verder. Met de eerste zonnestralen van februari is zijn roep niet van de lucht. Twiettwiet…..twiettwiet is een veel gehoorde roep in oude loofbossen en oude lanen. Ook appelvinken zijn dan meteen van de partij. Een krachtpatser met zachte zanggeluiden die nauwelijks boven andere bosgeluiden uitkomt. De explosieve tikken zijn wel goed te horen, en als je het geluid kent hoor je ze ineens op heel veel plekken. Ik weet niet of het plotseling zingen ingegeven wordt door hormonen die actief worden bij die eerste lekkere dag. Bij mensen werkt het net zo. Eén dag mooi weer en de terrasjes worden weer gevuld, wel met winterjas aan. De term rokjesdag doemt op,  op het moment dat krokussen als sprietjes boven staan, narcissen hun kopjes laten zien en groene spechten lachend van boom tot boom vliegen.

Met inventarisatie moet je erbij zijn als vogels hun grootste activiteit vertonen. Spechten zijn het hele jaar door in Nederland aanwezig (op draaihals na dan, die overwinterd in Afrika). Als het lekker weer wordt laten ze hun territoriumroep horen of starten met hun geroffel. De galmende roep van groene spechten draagt ver door het bomenrijke landschap. Grote bonte spechten bakenen hun leefgebied af met roffels. Ze moeten een aantrekkelijk voedselrijk bosgebied met geschikte nestbomen beschikbaar hebben voor een vrouwtje en tegelijk vrijhouden van andere mannen. Ik ben op deze mooie dag op zoek naar de middelste bonte specht. Een soort die vooral roepend zijn territorium afbakent. Middelste bonte spechten zijn aan het oprukken vanuit Duitsland. Eerste broedgevallen in Zuid Limburg, toen in Twente en de Achterhoek, sinds amper tien jaar ook in Westerwolde. Inmiddels raakt Drenthe bewoont en rukt de soort steeds verder westwaarts op.

Helaas ik had geen middelste in Ter Wupping, wel drie grote bonten. Misschien toch nog iets te vroeg.

Boswachter Leon