We zijn er bijna!
Ah nee hé, regen! Na een aantal weken met goed weer, zou het vandaag toch niet zo zijn dat het blijft regenen. We gaan vandaag namelijk een mooi stukje natuur afronden en dat willen we feestelijk afsluiten. Slecht weer kunnen we dus niet gebruiken.
Gelukkig blijkt om negen uur in het natuurgebied van Ter Apel, nabij de Roelagerweg, dat het weer toch een beetje wil meewerken. Iets kouder dan de voorgaande dagen, maar het is droog.
Even later komt er een grote aanhangwagen aanrijden met een bijzonder gevaarte achterop. Joepie, daar is de verrassing van de dag. Wat zou het zijn? Ik laat u lekker nog even in spanning. Ik wijs de bestuurder, meneer Wouthout, naar de plek waar de handeling met de gedeputeerde gaat plaats vinden. Eenmaal op de plek gooit meneer Wouthout de sjorbanden los en wordt het geheel zichtbaar. Hoe gaat hij dat op zijn plek krijgen? Gelukkig, er komt versterking. Een grote kraan komt het land oprijden en zal het gevaarte op zijn plek zetten. Hier moet hij komen? Ehmm tja ik denk het wel, wie bepaald dat je het nu goed doet hé. Zullen de koeien tevreden zijn met deze plek? En de pachters? Mijn collega’s? Ach we doen het gewoon.
Ik zie al snel dat de tijd vliegt. Om half elf starten we met een wandeling vanaf het helofytenfilter naar de locatie bij de Roelagerweg. Op weg naar de filter sla ik nog een paar route paaltjes voor de terug weg in de grond en rij rap door. Ojee daar staan de gasten al. Gelukkig zijn mijn collega’s ter plekke om ze op te vangen en te begeleiden naar de locatie. Mooie verhalen onderweg, vertellen wat er hier de afgelopen twee jaar allemaal is gebeurd. Er is veel op de schop gegaan om de ooit gekanaliseerde beek weer te laten slingeren door boerenland en natuur. Maar oohhh wat ligt het er prachtig bij. Dit voorjaar al konden we merken dat ook de natuur zijn weg snel wist te vinden. Weidebeekjuffers vlogen sierlijk over het water en bijzondere plantjes kwamen tevoorschijn.
Ook de verhalen van de bewoners zijn inspirerend tijdens de wandeling. Wat leer je het gebied goed kennen als je met een groep mensen loopt die betrokken zijn geweest bij het gehele project. Iedereen heeft een speciale ervaring en gevoel bij het gebied, dat maakt het heel levend en zichtbaar.
Al pratend komen we aan op de locatie waar we nog even lekker bijtanken en vervolgens overgaan naar de afrondende handeling. Gedeputeerde Henk Staghouwer en Burgemeester Leontien Kompier onthullen het meterhoge ooievaarsnest. Voor jullie was het in ieder geval wel een verrassing. Toch?
Op de link van de website van het project ook een mooi verslag. http://www.ruitenaa.nl/items/nieuw-natuurgebied-boven-ter-apel-geopend.aspx
Volgend jaar gaan we van start met het laatste tracé en kan de beek de Ruiten Aa in 2018 weer volledig kronkelend zijn weg voort zetten. Zoals het ooit vroeger was! Dan, dan hebben we een nog groter feest. Wat voor verrassing moeten we dan plaatsen? Ideeën?
Boswachter Anneke
geef een reactie