Ik ben niet zo van de officiële gelegenheden en openingen. Maar om deze officiële afsluiting kon ik niet heen. Niet dat ik voor afsluitingen of afsluiten ben. In tegendeel, het is beter mensen de gebieden te laten beleven, dat bezoekers van het landschap, de planten en dieren genieten en kunnen waarderen. Deze afsluiting, van de Herinrichting Midden-Groningen, in een officieel maar feestelijk jasje gegoten.

Een leuk programma met leuke inspirerende sprekers. Voorzitter van de Land Inrichting Commissie Alfred van Hall heeft een erg humoristische, maar tegelijk een heel serieuze opening. Een plezier om naar te luisteren. Wat volgt zijn vragen aan een Forum van betrokken mensen bij het hele proces en uitvoering van de herinrichting Midden Groningen. Vragen worden gesteld aan gedeputeerde Staghouwer, Boersma van de gemeente Slochteren, Den Hertog van LTO Groningen, recreatie-ondernemer Vrieze en provinciaal hoofd van Staatsbosbeheer Rieks van der Wal (mijn chef, of hoe noem je dat tegenwoordig). Alle doen hun woordje en het proces, de uitvoering en de resultaten van de herinrichting worden geroemd. Gelukkig is dan ook Cees Veerman net binnen.

De speech van prof. dr.  Cees Veerman, oud-minister van LNV, maakt diepe indruk op mij. Andere aanhoorders luisteren eveneens aandachtig. Het gaat over oude en huidige landbouwpraktijken, Neoliberalisme, subsidieloketten, melkquotum en -prijs en jagen. Hij slaat de spijker op z’n kop. Ik hoop dat het bij alle aanwezigen goed landt en dat het tot denken zet. Dat het anders kan, moet. Twee uitspraken en een dichtregel zijn me erg bijgebleven. Een bezit is niet altijd meer logischerwijs van de eigenaar. Het is de gemeenschap die het doel voor een groot deel bepaalt. Ook zijn woorden; een compromis is een teken van beschaving. Als we met elkaar wat moois maken, ieder een beetje water bij de wijn, leren accepteren dat de maatschappij verandert, niet alles regel- en maakbaar is, dan zijn er twee winnaars. Meer winnaars dan verliezers. Een kort voorgedragen gedicht begon met: “Ik werd opgenomen in het landschap……”. En dat geeft, wat mij betreft, in één zin de kern van zijn boodschap weer. Uiteraard eindigt zo’n lezing met de nodige verluchtende humor, in dit geval over vereeuwiging van naam op koperen bordjes.

Menno Gerkema overhandigt na een vurig betoog een wandel- en fietsboekje met natuurwetenswaardigheden over Duurswold, gemaakt door mensen van de Werkgroep Natuur en Landschap Duurswold, aan Henk Staghouwer. Hij belooft ook iedere aanwezige een boekje mee te geven. Gedeputeerde Henk Staghouwer maakt in zijn slotwoord dankbaar gebruik om zijn voorgangers, die voor hete vuren gestaan hebben, te bedanken voor het uiteindelijke resultaat. Alfred van Hall sluit het binnen gedeelte af met een gedicht van eigen hand, als dank aan het bezoek door Cees Veerman. Ik heb vaker wat van hem gehoord en dat bevalt me wel. En nou weet ik niet of het reclame is maar als zijn dichtbundel uitgegeven wordt, dan schaf ik het aan. Na de speeches wordt dan de officiële afsluiting een feit door het onthullen van,  een onder een Groningse vlag verstopte, plaquette bij een vers aangeplante linde. De nu nog jonge linde wordt geflankeerd door bijna bloeiende paarse bloemen. Dat dit ook gekoesterde planten zijn blijkt wel als de kasteelvrouwe ons voorzichtig om de zeer kostbare Turkse lelies leidt. Moge deze koningslinde een statige, eeuwenoude lindeboom worden ter herinnering aan het eindigen van een omvangrijk en langjarig project. Maar tevens een nieuwe start voor een prachtig natuurgebied en omgeven door een gezond en goed landbouwgebied met tevreden bewoners.  

Onthulling plaquette bij de lindeboom op het borgterrein bij de Fraeylemaborg.

Na de afsluiting ga ik nog even in Dannemeer kijken, het is immers zonnig weer. Als ik arriveer zie ik een gedreven vogelaar vanachter een hek fotograferen. Het is Bram, een landelijk bekende tekenaar van vogels. Hij maakt honderden foto’s van voorbij vliegende witwangsterns. Ja die zie je niet elke dag. Hij hoeft het gebied niet eens in, de vogels komen met rauwe kreetjes naar hem toe. Voor een onderzoeksbureau (flora-faunatoets) is ie in Oost Groningen. Bewust gekozen in Slochteren de overnachtingen geboekt, om in zijn pauzes tijdens zijn werk en vrije uurtjes na zijn werk, ’t Roegwold te bezoeken. Na een praatje en lovende woorden van hem en een inmiddels aangesloten andere vogelaar kan ik me geen betere en mooiere afsluiting wensen. Ik ga met een tevreden gevoel het weekend in.  

Turkse lelie in knop.

Leon Luijten