Afgelopen dinsdag was er een mooi item op Vroege vogels TV over de kolken in ’t Oldambt:  Groene oases in Groningen
Deze cultuurhistorisch waardevolle poelen zijn ontstaan door dijkdoorbraken in de 16^de en 17^de eeuw en vormen nu kleine, groene oases tussen de grootschalige akkerbouwgronden. De kolken zijn door de natuur zelf gevormd en boden een plek waar de natuur jarenlang met rust is gelaten en zich kon ontwikkelen. Er resteren nog zo’n 30 kolken in ’t Oldambt.

De werkgroep IVN Bellingwedde heeft ons benaderd om de kolken te herstellen en herkenbaarder te maken in het open landschap. In samenwerking zijn we dit mooie project aangegaan: wij hebben een beheerplan geschreven en de werkgroep heeft een onderzoeksrapport gemaakt met alle karakteristieken per kolk. Iedere kolk heeft zo zijn eigen biotoop, geen kolk is hetzelfde.

Het op het eerste oog zo lege landschap van ’t Oldambt bevat, na de grootschalige ruilverkavelingen van de jaren zestig, voor het meer geoefende oog toch nog verschillende historische elementen. De Dollard is daarbij een factor van grote betekenis. Deze uitloper van de Waddenzee is in de geschiedenis meerdere keren van vorm en grootte veranderd en deze bewegingen hadden grote gevolgen voor de inwoners van het Oldambt. Oude dijken en wierden, die nog steeds in het landschap aanwezig zijn, vormen de stille getuigen van de strijd die tegen het steeds weer opkomende water is gevoerd. De kolken vormen nu kleine, groene ongerepte postzegels in het open landschap. Door de historische elementen zichtbaarder en onderscheidender te maken krijgt het landschap letterlijk en figuurlijk meer diepte. Met dit project wordt de zichtbaarheid en de beleefbaarheid van de kolken vergroot.

Het aardige is dat dit project zo maatschappelijk gedragen is: geïnitieerd door vrijwilligers van het IVN en er is samenwerking met onder meer leerlingen van het Dollardcollege die tijden NL-Doet beheerwerkzaamheden hebben uitgevoerd.

boswachter Annet de Jong